Chwalić Cię będę, Panie, całym sercem moim,
opowiem wszystkie cudowne Twe dzieła.
Cieszyć się będę i radować Tobą,
Psalm będę śpiewać na cześć Twego imienia, o Najwyższy.
(Ps 9,2–3)
Ps 85 (84) /wg BT wyd. 4/
1 Kierownikowi chóru. Synów Koracha. Psalm.
2 Łaskawym się okazałeś, Panie, dla Twej ziemi;
odmieniłeś los Jakuba,
3 odpuściłeś winę Twojemu ludowi;
zakryłeś wszystkie ich grzechy.
4 Powściągnąłeś całe zagniewanie Twoje,
zaniechałeś zapalczywości Twojego gniewu.
5 Odnów nas, Boże, nasz Zbawco,
i zaniechaj Twego oburzenia na nas!
6 Czyż będziesz na nas gniewał się na wieki,
czy gniew Twój rozciągniesz na wszystkie pokolenia?
7 Czyż to nie Ty przywrócisz nam życie,
aby Twój lud weselił się w Tobie?
8 Okaż nam, Panie, swoją łaskawość
i daj nam swoje zbawienie!
9 Chciałbym słuchać tego, co mówi Pan Bóg:
oto ogłasza pokój
ludowi swemu i świętym swoim;
niech się nie stają znów nierozsądni.
10 Zaiste, bliskie jest Jego zbawienie dla tych, którzy się Go boją,
tak iż chwała zamieszka w naszej ziemi.
11 Łaskawość i wierność spotkają się z sobą,
ucałują się sprawiedliwość i pokój.
12 Wierność z ziemi wyrośnie,
a sprawiedliwość wychyli się z nieba.
13 Pan sam obdarzy szczęściem
a nasza ziemia wyda swój owoc.
14 Sprawiedliwość pójdzie przed Nim,
po śladach Jego kroków – zbawienie.
Odmieniłeś los Jakuba. To wyznanie psalmisty prawdopodobnie odnosi się do zakończenia babilońskiej niewoli ludu Izraela. Dekret perskiego władcy Cyrusa pozwolił na powrót do ojczystej ziemi (538 r. przed Chr.). W wymiarze teologicznym decydująca była łaskawość Boga i przebaczenie winy Izraela. Prorok powiedział o Izraelu, że „nieprawość jego odpokutowana, że odebrało z ręki Pana karę w dwójnasób za wszystkie swoje grzechy” (Iz 40,2). Trudno natomiast jest nam dzisiaj zaakceptować obraz zagniewanego Boga, który w końcu pohamował swój gniew (zob. Ps 85,4), co uratowało Izraela przed zagładą. W symbolice biblijnej „gniew Boga” wyraża Jego sprzeciw i dezaprobatę niesprawiedliwego zachowania człowieka.
Odnów nas Boże, nasz Zbawco! Po rozpoczęciu psalmu proklamacją ocalenia i odnowy, błaganie, które pojawia się w kolejnych wersetach psalmu, sygnalizuje, że lud Izraela znajduje się wobec kolejnego w swych dziejach trudnego doświadczenia, które odbiera jako Bożą karę za swoje grzechy. Takie przekonanie mogło się pojawić po dotarciu z Babilonii do Ziemi Obiecanej, kiedy przed nimi stanęło zadanie odbudowy kraju ze zniszczeń i trzeba było zmierzyć się z wieloma przeciwnościami.
Oto ogłasza pokój. Psalmista przytacza słowa Boga przekazane prawdopodobnie przez proroka. Zapowiedź pełna nadziei: bliskie jest zbawienie, Pan zamieszka pośród swego ludu. Będą to czasy, w których będą na ziemi wspólnie panować łaskawość, wierność, sprawiedliwość i pokój. Pan udzieli szczęścia, a ziemia bez trudu pracy zapewni wszystkim pożywienie.
Panie Boże, wejrzyj na prośby Twego ludu, który oczekuje trwałego szczęścia i pokoju. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
Michał Baranowski OFMConv
O autorze
o. dr Michał Baranowski OFMConv (ur. 04.02.1964 r. w Lęborku) jest biblistą specjalizującym się w egzegezie Starego Testamentu. Bardzo leży mu na sercu, by Słowo Boże docierało do tych, którzy go pragną i potrzebują. Z tego powodu angażował się w pracę formacyjną z nauczycielami, nowicjuszami (jako mistrz nowicjatu), klerykami swego zakonu (przez wiele lat był wykładowcą i rektorem seminarium w Łodzi-Łagiewnikach) i studentami teologii (jest wykładowcą UKSW). Obecnie łączy pracę dydaktyczną z funkcją duszpasterza akademickiego w Poznaniu.
Jest osobą ujmującą autentyzmem swego życia, prostotą i bezpośredniością w kontaktach, subtelnością. Mądrze i spokojnie potrafi wiele wyjaśnić, powiedzieć o sprawach trudnych tak, że otwiera ich głębię, a nie straszy złożonością. Jest wielkim darem Opatrzności, że zechciał współpracować z BSB i dzielić się z nami swą wiedzą i głębokim przeżyciem Księgi Psalmów.
o. dr hab. Waldemar Linke CP, Wicekanclerz BSB
Poprzednie rozważania:
Komentarze S. M. Judyta Pudełko PDDM