Psalm 142 (141) /wg BT wyd. 4/

Chwalić Cię będę, Panie, całym sercem moim,
opowiem wszystkie cudowne Twe dzieła.
Cieszyć się będę i radować Tobą,
Psalm będę śpiewać na cześć Twego imienia, o Najwyższy.
(Ps 9,2–3)


Psalm 142 (141)  /wg BT wyd. 4/

1 Pieśń pouczająca. Dawidowa – gdy był w jaskini. Modlitwa.

2 Głośno wołam do Pana,

głośno błagam Pana.

3 Wylewam przed Nim swą troskę,

wyjawiam przed Nim swą udrękę.

4 Gdy duch mój we mnie ustaje,

Ty znasz moją ścieżkę.

Na drodze, po której kroczę,

ukryli na mnie sidło.

5 Oglądam się w prawo i patrzę:

a nie ma nikogo, kto by miał wzgląd na mnie.

Znikła dla mnie możność pomocy,

nie ma nikogo, kto by dbał o moje życie.

 

6 Do Ciebie wołam, o Panie,

mówię: Ty jesteś moją ucieczką,

udziałem moim w ziemi żyjących.

7 Zważ na moje wołanie,

bo jestem bardzo słaby.

Wybaw mię od prześladowców,

gdyż są ode mnie mocniejsi.

8 Wyprowadź mnie z więzienia,

bym dziękował imieniu Twojemu.

Otoczą mnie sprawiedliwi,

gdy okażesz mi dobroć.

 

Głośno wołam do Pana. Psalm 142 jest lamentacją, w której „dojrzałość” wiary modlącego się w zagrożeniu życia przejawia się z jednej strony w ufnym wołaniu do Boga o pomoc, a z drugiej strony w braku złorzeczenia wobec nieprzyjaciół. Taką postawą wykazał się na przykład Dawid prześladowany przez króla Saula (zob. 1Sm 24 i 26). Taka modlitwa mogła być na ustach Pana Jezusa, gdy został uwięziony i skazany na śmierć. „Z głośnym wołaniem i płaczem za dni ciała swego zanosił On gorące prośby i błagania do tego, który mógł Go wybawić od śmierci i został wysłuchany dzięki swej uległości” (Hbr 5,7).

Oglądam się w prawo i patrzę: a nie ma nikogo, kto by miał wzgląd na mnie. Psalmista wyznaje, że od ludzi nie może liczyć na żadne wsparcie. Jest osamotniony, nie ma żadnego wsparcia. Po prawej bowiem stronie zarówno na polu walki, jak też w sądzie, stawał ten, który bezpośrednio, jako najbliższy i ostatni, bronił i wspierał. Jedyna nadzieja pozostaje zatem w Bogu, który może stawić czoła prześladowcom i zachować przy życiu.

  Wyprowadź mnie z więzienia, bym dziękował imieniu Twojemu. W tej sytuacji oczywiste będzie, że psalmista zawdzięcza swe życie tylko Bogu, nikomu innemu. Jemu będzie zatem dziękował, razem ze wszystkimi, którzy podobnie jak on doświadczyli Bożej dobroci i miłosierdzia. Jego zbawienie doda odwagi sprawiedliwym, których prześladowanie rozproszyło, aby na nowo zgromadzić się razem z nim. Tak jak Apostołowie po rozproszeniu zgromadzili się przy Zmartwychwstałym, tak też Kościół wielokrotnie po okresie prześladowania, odradzał się
i kontynuował swą misję.

Panie Boże, Ty zawsze byłeś nam Obrońcą i Wybawicielem, uratuj prześladowane i więzione Twoje dzieci, a prześladowców wyprowadź z więzienia ich nienawiści. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

o. Michał Baranowski OFMConv

O autorze

o. dr Michał Baranowski OFMConv (ur. 04.02.1964 r. w Lęborku) jest biblistą specjalizującym się w egzegezie Starego Testamentu. Bardzo leży mu na sercu, by Słowo Boże docierało do tych, którzy go pragną i potrzebują. Z tego powodu angażował się w pracę formacyjną z nauczycielami, nowicjuszami (jako mistrz nowicjatu), klerykami swego zakonu (przez wiele lat był wykładowcą i rektorem seminarium w Łodzi-Łagiewnikach) i studentami teologii (jest wykładowcą UKSW). Obecnie łączy pracę dydaktyczną z funkcją duszpasterza akademickiego w Poznaniu.

Jest osobą ujmującą autentyzmem swego życia, prostotą i bezpośredniością w kontaktach, subtelnością. Mądrze i spokojnie potrafi wiele wyjaśnić, powiedzieć o sprawach trudnych tak, że otwiera ich głębię, a nie straszy złożonością. Jest wielkim darem Opatrzności, że zechciał współpracować z BSB i dzielić się z nami swą wiedzą i głębokim przeżyciem Księgi Psalmów.

o. dr hab. Waldemar Linke CP, Wicekanclerz BSB


Poprzednie rozważania:

Psalm 142

Psalm 141

Psalm 140

Psalm 139

Psalm 138

Psalm 137

Psalm 136

Psalm 135

Psalm 134

Psalm 133

Psalm 132

Psalm 131

Psalm 130

Psalm 129

Psalm 128

Psalm 127

Psalm 126

Psalm 125

Psalm 124

Psalm 123

Psalm 122

Psalm 121

Psalm 120

Psalm 119 153-176 finis

Psalm 119 137-152

Psalm 119 121-136

Psalm 119 105-120

Psalm 119 89-104

Psalm 119 73-88

Psalm 119 57-72

Psalm 119 32-56

Psalm-119 17-32

Psalm-119 1-16

Psalm 118

Psalm 117

Psalm 116

Psalm 115

Psalm 114

Psalm 113

Psalm 112

Psalm 111

Psalm 110

Psalm 109

Psalm 108

Psalm 107

Psalm 106

Psalm 105

Psalm 104

Psalm 103

Psalm 102

Psalm 101

Psalm 100

Psalm 99

Psalm 98

Psalm 97

Psalm 96

Psalm 95

Psalm 94

Psalm 93

Psalm 92

Psalm 91

Psalm 90

Psalm 89

Psalm 88

Psalm 87

Psalm 86

Psalm 85

Psalm 84

Psalm 83

Psalm 82

Psalm 81

Psalm 80

Psalm 79

Psalm 78_cz.2

Psalm 78_cz1 (1)

Psalm 77

Psalm 76

Psalm 75

Psalm 74

Psalm 73

Psalm 72

Psalm 71

Psalm 70

Psalm 69

Psalm 68

Psalm 67

Psalm 66

Psalm 65

Psalm 64

Psalm 63

Psalm 62

Psalm 61

Psalm 60

Psalm 59

Psalm 58

Psalm 57

Psalm 56

Psalm 55

Psalm 54

Psalm 53

Psalm 52

Psalm 51

Psalm 50

Psalm 49

Psalm 48

Psalm 47

Psalm 46

Psalm 45

Psalm 44

Psalmy 42 i 43

Psalm 41

Psalm 40

Psalm 39

Psalm 38

Psalm 37

Psalm 36

Psalm 35

Psalm 34

Psalm 33

Psalm 32

Psalm 31

Psalm 30

Psalm 29

Psalm 28

Psalm 27

Psalm 26

Psalm 25

Psalm 24

Psalm 23

Komentarze  S. M. Judyta Pudełko PDDM

Psalm_22

Psalm_21

Psalm_20

Psalm_19

Psalm_18

Psalm_17

Psalm_16

Psalm_15

Psalm_14

Psalm_13

Psalm_12

Psalm_11

Psalm_10

Psalm_9

Psalm_8

Psalm_7

Psalm_6

Psalm_5

Psalm_4

Psalm_3

Psalm_2

Psalm_1