Chwalić Cię będę, Panie, całym sercem moim,
opowiem wszystkie cudowne Twe dzieła.
Cieszyć się będę i radować Tobą,
Psalm będę śpiewać na cześć Twego imienia, o Najwyższy.
(Ps 9,2–3)
Psalm 133 (132) /wg BT wyd. 4/
1 Pieśń stopni. Dawidowa.
Oto jak dobrze i jak miło,
gdy bracia mieszkają razem;
2 jest to jak wyborny olejek na głowie,
który spływa na brodę,
<brodę Aarona, który spływa
na brzeg jego szaty>
3 jak rosa Hermonu, która spada
na górę Syjon:
bo tam udziela
Pan błogosławieństwa,
życia na wieki.
Jak miło, gdy bracia mieszkają razem. Psalm 133 jest modlitwą o charakterze mądrościowym. Zawiera sentencję (ww.1.3b) poszerzoną o dwa porównania (ww.2.3a). Pochwała ludzkiej wspólnoty i jedności zarówno przed wiekami, jak i we współczesnej modlitwie, może zostać zinterpretowana w odniesieniu do różnych społeczności. Chrystus Pan wyraził ją w przykazaniu danym dla swych uczniów, aby się wzajemnie miłowali (por. J 13,34n).
Pochwała jedności rodzinnej, małej społeczności lokalnej, czy narodowej, której zgoda przywołuje obfite Boże błogosławieństwo, mogła pierwotnie stanowić pozdrowienie kogoś przybywającego w gościnę, znak pokoju i życzliwości: „Gość w dom, Bóg w dom”. Stała się maksymą wysławiającą i zachęcającą do zgody we wspólnym rodzinnym i sąsiedzkim życiu. Termin „bracia” należy w tym przypadku rozumieć szerzej, obejmując także kobiety i dzieci.
Porównania zawierające wzmiankę o olejku na brodzie Aarona i o górze Syjon wskazują na kontekst wspólnoty kapłanów i świątyni jerozolimskiej. W tym przypadku pochwała jedności i obietnica Bożego błogosławieństwa może dotyczyć zarówno kapłanów i ich pomocników posługujących w kulcie świątyni i z tego tytułu czasowo zamieszkujących przy świątyni, jak też ogółu wiernych przybywających w pielgrzymce i uczestniczących w kulcie.
”Cenny olejek” i „rosa”. Psalmista używa symboliki olejku i rosy. Olejek, czyli oliwa z dodatkiem pachnideł, służył do pielęgnacji włosów i skóry, miał działanie leczące i pielęgnujące. Wylany obficie na głowę, spływał po włosach na brodę, a po niej także na szaty. Podobnie obfite jest i „spływające” na wszystkich Boże błogosławieństwo, które daje trwałe, długie życie. Podobnie rosa, która zwilża ziemię, i zapewnia wodę dla wzrostu roślin, jest znakiem Bożego błogosławieństwa życia (zob. Rdz 27,28).
Panie Jezu, Ty poleciłeś swoim uczniom, aby się wzajemnie miłowali, przez naszą modlitwę udziel daru pokoju i zgody całej rodzinie ludzkiej. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.
o. Michał Baranowski OFMConv
O autorze
o. dr Michał Baranowski OFMConv (ur. 04.02.1964 r. w Lęborku) jest biblistą specjalizującym się w egzegezie Starego Testamentu. Bardzo leży mu na sercu, by Słowo Boże docierało do tych, którzy go pragną i potrzebują. Z tego powodu angażował się w pracę formacyjną z nauczycielami, nowicjuszami (jako mistrz nowicjatu), klerykami swego zakonu (przez wiele lat był wykładowcą i rektorem seminarium w Łodzi-Łagiewnikach) i studentami teologii (jest wykładowcą UKSW). Obecnie łączy pracę dydaktyczną z funkcją duszpasterza akademickiego w Poznaniu.
Jest osobą ujmującą autentyzmem swego życia, prostotą i bezpośredniością w kontaktach, subtelnością. Mądrze i spokojnie potrafi wiele wyjaśnić, powiedzieć o sprawach trudnych tak, że otwiera ich głębię, a nie straszy złożonością. Jest wielkim darem Opatrzności, że zechciał współpracować z BSB i dzielić się z nami swą wiedzą i głębokim przeżyciem Księgi Psalmów.
o. dr hab. Waldemar Linke CP, Wicekanclerz BSB
Poprzednie rozważania:
Komentarze S. M. Judyta Pudełko PDDM