Chwalić Cię będę, Panie, całym sercem moim,
opowiem wszystkie cudowne Twe dzieła.
Cieszyć się będę i radować Tobą,
Psalm będę śpiewać na cześć Twego imienia, o Najwyższy.
(Ps 9,2–3)
Psalm 122 (121) /wg BT wyd. 4/
1 Pieśń stopni. Dawidowa.
Uradowałem się, gdy mi powiedziano:
«Pójdziemy do domu Pańskiego!»
2 Już stoją nasze nogi
w twych bramach, o Jeruzalem,
3 Jeruzalem, wzniesione jako miasto
gęsto i ściśle zabudowane.
4 Tam wstępują pokolenia,
pokolenia Pańskie,
według prawa Izraela,
aby wielbić imię Pańskie.
5 Tam ustawiono trony sędziowskie,
trony domu Dawida.
6 Proście o pokój dla Jeruzalem,
niech zażywają pokoju ci, którzy ciebie miłują!
7 Niech pokój będzie w twoich murach,
a bezpieczeństwo w twych pałacach!
8 Przez wzgląd na moich braci i przyjaciół
będę mówił: «Pokój w tobie!»
9 Przez wzgląd na dom Pana, Boga naszego,
będę się modlił o dobro dla ciebie.
Pójdziemy do domu Pańskiego! Psalm 122 najbardziej wyraża pielgrzymkowy charakter tzw. „pieśni stopni” (zob. Ps 120). Oto w bramach Jerozolimy, osiągnąwszy cel pielgrzymki, Psalmista wspomina, że już na jej zapowiedź, odczuwał wielką radość. A teraz ta radość osiągnęła swój szczyt. Widok rzeszy pobratymców, podobnie jak on, przybyłych do Miasta Świętego, uświadamia mu, że jego naród jest wierny nakazowi pielgrzymowania do świątyni (zob. Wj 23,17), aby oddać chwałę Panu.
Jeruzalem, wzniesione jako miasto. Widok potężnych murów i piękna zwartej zabudowy miasta budzi zachwyt i podziw. Jest w nim cześć dla Boga, bo to Jego Miasto, i świadczy o Jego potędze (zob. Ps 48), w nim znajduje się świątynia Pańska. Jest to także Miasto Dawidowe, miasto królewskie, poprzez sprawowaną władzę i sądy zapewniające porządek i bezpieczeństwo ludowi Bożemu. Pielgrzym nawiedzający Jerozolimę umacnia nie tylko swoją wiarę, lecz również przypomina sobie dzieje przymierza i obietnice Boże dla swojego narodu.
Niech pokój będzie w twoich murach. Spontanicznie w głębi serca Psalmisty – pielgrzyma rodzi się modlitwa w intencji Jerozolimy, o „pokój” i „dobro”, czyli pełnię dóbr materialnych
i duchowych dla rządzących i wszystkich mieszkańców. To modlitwa zanoszona także ze względu na wszystkich pielgrzymów do świątyni i cały naród. I Jezus pielgrzymując wielokrotnie do Jerozolimy
z pewnością odmawiał ten psalm, ale kiedy zbliżała się godzina Jego Męki, ten czcigodny Pielgrzym „na widok miasta zapłakał nad nim i rzekł: «O gdybyś i ty poznało w ten dzień to, co służy pokojowi! Ale teraz zostało to zakryte przed twoimi oczami»” (Łk 19,41).
Boże Ojcze, prosimy o pokój i dobro dla wszystkich Twoich dzieci na całej ziemi. Wysłuchaj naszego błagania przez wzgląd na Twego Syna a naszego Pana Jezusa Chrystusa. Amen.
o. Michał Baranowski OFMConv
O autorze
o. dr Michał Baranowski OFMConv (ur. 04.02.1964 r. w Lęborku) jest biblistą specjalizującym się w egzegezie Starego Testamentu. Bardzo leży mu na sercu, by Słowo Boże docierało do tych, którzy go pragną i potrzebują. Z tego powodu angażował się w pracę formacyjną z nauczycielami, nowicjuszami (jako mistrz nowicjatu), klerykami swego zakonu (przez wiele lat był wykładowcą i rektorem seminarium w Łodzi-Łagiewnikach) i studentami teologii (jest wykładowcą UKSW). Obecnie łączy pracę dydaktyczną z funkcją duszpasterza akademickiego w Poznaniu.
Jest osobą ujmującą autentyzmem swego życia, prostotą i bezpośredniością w kontaktach, subtelnością. Mądrze i spokojnie potrafi wiele wyjaśnić, powiedzieć o sprawach trudnych tak, że otwiera ich głębię, a nie straszy złożonością. Jest wielkim darem Opatrzności, że zechciał współpracować z BSB i dzielić się z nami swą wiedzą i głębokim przeżyciem Księgi Psalmów.
o. dr hab. Waldemar Linke CP, Wicekanclerz BSB
Poprzednie rozważania:
Komentarze S. M. Judyta Pudełko PDDM