Category: Komentarz do codziennych czytań

[dzien 1] Niedziela, 4.12.2016 r. Pierwsze czytanie: Iz 11, 1-10 Mesjańska postać z domu Jessego, a więc ojca króla Dawida, obdarzona darami Ducha, zostaje dana przez Boga, by naprawić i doprowadzić wręcz do ideału stosunki społeczne. Stan ten rozciąga się też na świat zwierzęcy. Dzięki potomkowi królewskiej rodziny, nowemu Dawidowi, zapanuje sprawiedliwy pokój. Pamiętamy, że Dawid był władcą wojennym, prowadził

[dzien 1] Niedziela, 27.11.2016 r. Pierwsze czytanie: Iz 2, 1-5 Autor księgi zapowiada koniec czasów! To nie jest jednak żadna pogróżka. Celem natchnionego tekstu nie jest wywołanie strachu lub innych negatywnych emocji. W taki sposób oddziałują liczne filmy na temat apokalipsy i końca świata. Zamiast myśleć o tym jak będzie wyglądał ten dzień, chcę odpowiedzieć na najbardziej podstawowe pytanie.

[dzien 1] Niedziela, 20.11.2016 r. Pierwsze czytanie: 2 Sm 5,1-3 W dzisiejszą niedzielę Chrystusa Króla wszechświata liturgia podsuwa nam w pierwszym czytaniu motyw króla ziemskiego. Autor Drugiej Księgi Samuela przekazuje nam bowiem relację z namaszczenia Dawida na króla. Miało to miejsce w Hebronie, który był miejscem szczególnym, gdyż tam znajdował się grób patriarchów: Abrahama, Izaaka i Jakuba oraz ich żon. Później miejsce

[dzien 1] Niedziela, 13.11.2016 r. Pierwsze czytanie: Ml 3, 19-20a Przy końcu roku liturgicznego, w przedostatnią jego niedzielę, w przedostatnim miesiącu roku, rozpoczynamy liturgię słowa od lektury ostatnich wypowiedzi ostatniej księgi Starego Testamentu. Temat sądu, wynagrodzenia czy ukarania człowieka przez Boga za jego postępowanie, zawsze zajmował ważne miejsce w doświadczeniu wiary, najpierw w Starym Testamencie, a następnie w czasach Kościoła. Prorok

[dzien 1] Niedziela, 6.11.2016 r. Pierwsze czytanie: 2 Mch 7, 1-2.9-14 Kim są ci bezimienni bohaterowie, których dojrzała postawa w obronie religii, ujętej w przepisach Prawa, zdumiewa króla i jego dwór? Zadziwia nas ich odwaga, a czasami nawet wprowadza w zakłopotanie, kiedy nie potrafimy ponieść o wiele mniejszej ofiary niż utrata życia w obronie czyjejś godności, a cóż dopiero „abstrakcyjnej” wiary? Pierwsza i Druga

[dzien 1] Niedziela, 30.10.2016 r. Pierwsze czytanie: Mdr 11,22-12,2 Pascal przekonał nas o ogromnej, wręcz nieskończonej różnicy, jaka istnieje między człowiekiem a światem. I choć autor Księgi Mądrości nie mógł znać jego poglądów, to jednak właśnie do nas jako tych, którzy czytają jego Księgę po Pascalu, zostały skierowane jego słowa. Jak człowiek jest mały wobec wszechświata, tak wszechświat – wobec

[dzien 1] Niedziela, 23.10.2016 r. Pierwsze czytanie: Syr 35, 12-14,16-18; Doświadczony w wierze i życiu Syrach wylicza nagrody czekające na takich ubogich, którzy całą nadzieję pokładają w Panu Zachęca też do pokory i służby Bogu, bo wtedy można się spodziewać jeszcze większych łask. Gdy ktoś skarży się na wyrządzane mu krzywdy, a nie czyni tego z pragnienia zemsty, to Bóg odpowiada, bo jest też sędzią sprawiedliwym. Szczególnie

[dzien 1] Niedziela, 16.10.2016 r. Pierwsze czytanie: Wj 17, 8-13 Ta opowieść o zwycięskiej bitwie koncentruje naszą uwagę nie na wojownikach, lecz na Mojżeszu, który na szczycie góry modlitewnie „walczy za walczących” (por. Kol 4, 12). Przy tym ciekawe, że skuteczność duchowego wsparcia wydaje się uzależniona od fizycznego wysiłku trwania z rękami wzniesionymi ku niebu… Z pewnością nie chodzi o żaden formalizm, ani o magiczną rolę gestu. Gdyby Bóg

[dzien 1] Niedziela, 9.10.2016 r. Pierwsze czytanie: 2 Krl 5,14-17 Ojcowie Kościoła upatrują w siedmiokrotnym zanurzeniu Naamana w Jordanie zapowiedź siedmiu sakramentów. Łaska spłynęła na Syryjczyka dzięki wierze i posłuszeństwu słowu proroka, w prostocie znaków. Podobnie w prostocie znaków sakramentalnych Bóg nieustannie rozlewa swą łaskę. Dokonują się przecież proste gesty: zanurzenie w wodzie, namaszczenie, włożenie rąk, spożycie pokarmu,

[dzien 1] Niedziela, 2.10.2016 r. Pierwsze czytanie: Ha 1,2-3; 2,2-4 Dzisiejsze pierwsze czytanie zaczerpnięte z Księgi Proroka Habakuka składa się z dwóch części: lamentacji człowieka i odpowiedzi Boga. W pierwszej autor natchniony zwraca się do Jahwe z pytaniami i wyrzutami. Zarzuca Mu, że nie wysłuchuje wezwań do Niego kierowanych, że nie pomaga, kiedy człowiekowi dzieje się krzywda, a nawet dopuszcza ucisk, przemoc, spory i waśnie. Pyta