XVIII Niedziela Zwykła (rok A) – komentarz ś. dr Judyta Pudełko PDDM

XVIII Niedziela Zwykła (rok A)

Przyjmij dar życia

 

I czytanie (Iz 55,1-3a)

Człowiek posiada liczne pragnienia i potrzeby, które są niezbędne, aby żyć. Troszczy się o zdobycie tego, co jest mu konieczne do życia. Aby jednak naprawdę żyć nie wystarczy jedynie pokarm dla ciała. Jest taki pokarm i napój, którego nie można kupić za żadne pieniądze. Jest to dar Bożego życia i zbawienia. Przyjmując wszelkie „pokarmy i napoje” człowiek znów będzie głodny i spragniony. Dar Bożego życia i miłości przynosi pełne nasycenie. Wystarczy przyjść i otworzyć się na Boży dar. Bóg zaprasza wszystkich.

 

Psalm responsoryjny (Ps 145,8-9.15-16.17-18)

Bóg jest nie tylko Stwórcą wszystkiego, co istnieje, ale On całe stworzenie podtrzymuje w istnieniu.  Dzieje się to dzięki Jego miłości, która uzdalnia nas do istnienia. Jego łagodność i miłosierdzie pochyla się z troską nad naszymi potrzebami. Bóg pozostawił nam świat, w którym jest dość pokarmu dla wszystkich, trzeba go jedynie właściwie podzielić. Otwarta ręka Boga jest również dla nas zaproszeniem do hojności.

 

II czytanie (Rz 8,35.37-39)

Nawet jeśli doświadczamy w naszym życiu różnych braków, zagrożeń czy cierpień, to nie usuwa to tego, co jest najważniejsze – miłości Chrystusa, poucza święty Paweł. Apostoł odkrywa, że przez misterium paschalne Chrystusa zostaliśmy z Nim złączeni nierozerwalnym węzłem. Miłość ta ma moc przetrwać wszystko to, co uderza w nas w tym życiu, a nawet zwycięża wszystkie inne ponadziemskie wymiary. To jest więc „pokarm”, o który należy się starać. W Nim odnajdujemy całą pełnię i szczęście.

 

Ewangelia (Mt 14,13-21)

Kiedy Jezus przybywa do rodzinnego Nazaretu, spotyka się z niewiarą swoich rodaków (Mt 13,54-58). Następnie dowiaduje się o męczeńskiej śmierci Jana Chrzciciela (Mt 14,1-12). Niewiara i zagrożenie życia to rzeczywistości, z którymi musi się zmierzyć każdy prorok. W tej trudnej sytuacji Jezus nie koncentruje się na sobie, ale troszczy się o potrzeby swoich słuchaczy: uzdrawia ich i karmi. W tę troskę o potrzebujących ludzi Jezus angażuje swoich uczniów. To oni mają przyjmować chleb i ryby z rąk Jezusa i przekazywać je głodnemu tłumowi. Jezus uczy nas zaufania w każdej kryzysowej sytuacji. Ten, kto poświęca się służbie apostolskiej może liczyć na doświadczanie cudów Bożej mocy.

 

Judyta Pudełko PDDM