XVI Niedziela Zwykła (rok A)
Wysławiajmy Pana, bo jest dobry…
I czytanie (Mdr 12, 13.16-19)
Dobroć bywa odmieniana przez różne przypadki i w różnych okolicznościach, ale trzeba pamiętać, że źródło prawdziwego dobra znajduje się w Bogu. Tylko Bóg jest dobry, bo jest sprawiedliwy – oddaje człowiekowi to, co jemu się słusznie należy; a jednocześnie miłosierny. Jego słuszny sąd nad grzechem człowieka i związana z nim kara znajduje przebaczenie w Jego miłosiernej miłości, która przebacza. Miłosierny Ojciec wzywa do sprawiedliwości i dobroci w relacjach międzyludzkich. Jak Ojciec lituje się nad dziećmi, tak i my powinniśmy okazywać łaskawość tym, którzy przeciw nam zawinili.
Psalm responsoryjny (Ps 86,5-6.9-10.15-16a)
Psalmista wychwala dobroć i łaskawość Boga, prosi Go o zmiłowanie, bo wie, że przed Bogiem nikt nie jest sprawiedliwy, ani święty. Ten, kto w pokorze uzna własną grzeszność, może liczyć na przebaczenie.
II czytanie (Rz 8,26-27)
Dobroć Boga przejawia się w trosce nad swoim stworzeniem. Bóg dba, aby niczego, co jest potrzebne do zbawienia i życia nie zabrakło Jego dzieciom. Posyła Ducha, który w swojej dobroci udziela daru modlitwy – uwielbienia i błagania. Sami z siebie niewiele możemy, ale łaskawość Boga pomaga pokonać słabość i nieudolność naszych możliwości.
Ewangelia (Mt 13,24-43)
Jezus w przypowieści o dobrym ziarnie i chwaście, zwraca uwagę na dwoistość ludzkiej natury: dobrej – danej od Boga, złej – obciążonej słabością po grzechu pierworodnym. Wszystko to, co wydaje dobre plony jest dziełem Pana w naszym życiu: ofiarność, miłość, radość, współczucie, męstwo, wierność, przebaczenie, prawdomówność, życzliwość, wreszcie wszelkie dobro względem drugiego człowieka; chwastem zaś jest nasienie Złego, który próbuje zniszczyć żniwo dobroci Boga poprzez: chciwość, nienawiść, rozpacz, zatwardziałość serca, strach, niewierność, kłamstwo, pretensjonalność. Oczyszczeni deszczem miłosierdzia i użyźnieni dobrodziejstwami Pana wzrastajmy na Jego chwałę.
ks. Karol Oparcik