I Niedziela Wielkiego Postu, 26.02.2023 r.

 Mt 4, 1-11

Sam Jezus daje nam wzorzec postępowania na czas Wielkiego Postu. Modli się, trwa w milczeniu, pości, walczy z pokusami. Większego autorytetu dla nas nie ma. Kuszenie Jezusa na pustyni jest próbą ze strony złego ducha podsunięcia Mu fałszywej odpowiedzi na pytanie, w jaki sposób dotrzeć do ludzi, jak przekonać ich do Ewangelii, a następnie zmotywować do nawrócenia się. Metody szatana były nęcące. Darmo karmić ludzi, a wtedy będą posłuszni, zrobią wszystko, co będzie trzeba. Zaimponować im jako gwiazdor, showman, też mogło wydawać się interesującym sposobem zdobycia władzy nad tłumami. Wreszcie trzecia metoda: kompromisy, układy, nawet te najbardziej niegodziwe, podłe, nawet te z samym diabłem, to sposób na władzę, ogromną władzę… Jezus stanowczo i zdecydowanie odrzucił wszystkie tego rodzaju sposoby zbawienia człowieka. On wiedział, jaka jest wola Ojca. Swoją postawą na zawsze wyznaczył szlak postępowania dla Kościoła i dla każdego człowieka z osobna.

 

Poniedziałek, 27.02.2023 r.

 Mt 25, 31-46

Fragment Ewangelii Mateusza ukazuje jedną z najbardziej znanych scen biblijnych: Sąd Ostateczny. Szkoda tylko, że większość ludzi bardziej zna tę scenę z malowideł niż z lektury Pisma Świętego. Dzieła sztuki, jakkolwiek mogą wzbudzać uczucie religijne, to jednak są wyobrażeniem artysty, a w najlepszym razie przejawem jego pobożności, a to jeszcze nie wszystko. Każda epoka pojmowała słowo natchnione po swojemu, nie zawsze właściwie. Należy być tego świadomym i jednak sięgać do źródła, czyli do tekstu Pisma Świętego.  Dzisiejszy fragment Ewangelii podpowiada, by bardziej zwrócić uwagę na sposób życia prowadzący do zbawienia niż na sam sąd Jezusa, na Jego paruzję. A zatem odwrotnie niż ukazują to artyści w swoich obrazach. Bez wątpienia sąd Jezusa nad światem nadejdzie. Tego możemy być pewni. Nie należy zbytnio się martwić tym, kiedy to nastąpi. Bardziej należy zatroskać się o to, jak żyć, aby znaleźć się po właściwej stronie Króla.

 

Wtorek, 28.02.2023 r.

 Mt 6, 7-15

Z lektury dzisiejszej Ewangelii można wywnioskować, że Jezus nakazuje swoim wyznawcom modlić się jedynie Modlitwą Pańską i żadna inna modlitwa Go nie interesuje. To nie tak. Przede wszystkim Pan Jezus przestrzega przed gadulstwem, które zawsze jest szukaniem, eksponowaniem siebie i stanowi całkowite zaprzeczenie modlitwy. Człowiek zamiast Boga adoruje siebie. Bałwochwalstwo w najgorszej postaci… Po drugie, modlitwa Ojcze nasz jest także programem życia dziecka Bożego na każdy dzień, jego relacji do Boga, bliźnich i samego siebie. Jeżeli te relacje nie będą właściwie poukładane, każda modlitwa, nawet najbardziej szczera, może okazać się jedynie pustym gadulstwem. Z drugiej strony wydaje się, że w naszych czasach większym problem niż gadulstwo w spotkaniu z Bogiem jest brak modlitwy… 

 

Środa, 1.03.2023 r.

 Łk 11, 29-32

Dzisiejsza Ewangelia, czytana na początku Wielkiego Postu, podejmuje kluczowy temat zarówno dla tego okresu, jaki i dla całego życia człowieka. Chodzi o nawrócenie, które, w biblijnym znaczeniu, jest wydarzeniem niezwykle trudnym, wręcz niemożliwym do zrealizowania. Niemożliwym dla ludzkich wysiłków, ale z pomocą Bożą może wydarzyć się doskonałe nawrócenie. Chodzi o taką zmianę w życiu, w postępowaniu, aby do wszystkiego podchodzić i na wszystko patrzeć po Bożemu. To tak, jak zmienić mentalność. To jest niezwykle trudne, dlatego wielu unika tego wyzwania, ale przecież jeżeli się nie nawrócicie, wszyscy zginiecie, mówi Jezus (Łk 13, 5). Nie wolno się przerażać ani trudnością zmiany trybu życia, ani ostrzeżeniem Jezusa. Jego słowa są napomnieniem, ostrzeżeniem, nigdy generatorem strachu. Warto ciągle mieć na uwadze to, że Bóg pragnie naszego nawrócenia. Bardziej pragnie niż wymaga czy nakazuje.

 

Czwartek, 2.03.2023 r.

 Mt 7, 7-12

Po wymagających fragmentach Ewangelii na temat Sądu Ostatecznego czy nawrócenia, otrzymujemy dzisiaj słowo pocieszenia. W ogóle nauka płynąca z Kazania na Górze sama w sobie jest radosna i pełna nadziei, dlatego słusznie nazywana jest „sercem Ewangelii” albo „Ewangelią w Ewangelii”, przy rozumieniu Ewangelii jako Dobrej Nowiny o zbawieniu i o dobrym Ojcu, który jest w niebie. Ojciec Niebieski wyczekuje na prośby swoich dzieci i z radością je spełnia dla ich dobra. Ten sam Ojciec w niebie pragnie, aby Jego dzieci wzajemnie darzyły się taką samą dobrocią, o jaką Go proszą i jaką od Niego otrzymują.

 

Piątek, 3.03.2023 r.

 Mt 5, 20-26

Liturgia słowa I tygodnia Wielkiego Postu podejmuje temat piątego przykazania Dekalogu. Wyjaśnione przez Jezusa nabiera szerszego i głębszego znaczenia. Ograniczanie tego przykazania jedynie do zakazu zabijania minimalizuje jego zakres i rolę w życiu wspólnoty.  Przykazanie to stoi na straży relacji między ludźmi, również tych, wyrażających się w słowach. Złe słowo, wypowiedziane ze złą intencją, w nieodpowiednich okolicznościach, jest krzywdzące, a może nawet duchowo zabić. Jest to temat obecnie jak najbardziej aktualny, ponieważ słownictwo uległo strasznej wulgaryzacji, nie mówiąc o tym, że kłamstwo rozpanoszyło się we wszystkich dziedzinach życia. Ludzie żyją w świecie permanentnego naruszania przykazania Nie zabijaj, zupełnie nie zdając sobie z tego sprawy. Jezus jasno precyzuje, jaki może być tego koniec: nie wyjdziesz stamtąd…

 

Sobota, 4.03.2023 r. – święto św. Kazimierza

 J 15, 9-17

Święty Kazimierz, królewicz, swoją osobą i sposobem postępowania ubogaca pokutny okres Wielkiego Postu. Osoba, która w młodym wieku osiągnęła świętość, wnosi powiew pewnej świeżości, radości i nadziei. Kazimierz czczony jest jako wzorzec wielu cnót. Umiał trwać na modlitwie, zachował czystość pomimo wielu pokus, był szczery, pokorny i kochał ludzi biednych. Obok wielkich postaci biblijnych średniowieczny Święty staje się wielkim przewodnikiem dla wszystkich, którzy pragną uczciwie przejść po drogach Wielkiego Postu. Świętość królewicza Kazimierza jest również argument za tym, że w każdej epoce Kościół wydaje świętych. Jest to więc dla nas znak wzywający do refleksji nad powołaniem do świętości każdego człowieka i zapraszający do życia, które do świętości zmierza, a jeszcze lepiej, kiedy ta świętość się w nim realizuje.