Category: Rozważania nad codzienną Ewangelią

XIV Niedziela Zwykła, 6.07.2025   Łk 10,1-12. 17-20 Tekst mówi nam o byciu przyjętym. Jak widzimy, Jezus i Jego uczniowie przez niektórych ludzi są przyjęci, przez innych nie. Rodzi to w nas refleksję nad tym, jak to jest z nami i z przyjmowaniem Jezusa. Chodzi o to, by przyjmować Go w całości, to znaczy ze wszystkim o czym mówi i ze wszystkimi Jego zasadami. Jezus jest pełen miłości i dobroci, cieszy się tym,

XIII Niedziela Zwykła, 29.06.2025 – Uroczystość Świętych Apostołów Piotra i Pawła J 21,15-19 Dzisiejsza Ewangelia bazuje na powtórzeniach. Jezus nie potrzebował odpowiedzi potwierdzającej miłość Piotra, bo wiedział, że uczeń naprawdę i szczerze Go miłuje. To pytanie, powtórzone trzykrotnie, z użyciem dwóch różnych czasowników określających miłość („kochać” i „miłować”) Jezus zadał ze względu na ucznia. Chciał mu niejako przypomnieć Jego własne uczucia! Powtórzył również

XII Niedziela Zwykła, 22.06.2025 Łk 9,18-24 Pytanie, które zadaje Jezus, jakże bardzo jest aktualne dzisiaj. Można nawet pokusić się o to, czy w ogóle człowiek dopuszcza istnienie Jezusa jako postaci historycznej? Bo możesz się spotkać z tezą, że to wszystko to blef. A przecież wiara, religia opiera się, czy też korzysta z nauki. Mamy np. poza religijne źródła na historyczność Jezusa. Nie zakładają Jego

XI Niedziela Zwykła, 15.06.2025 – Uroczystość Trójcy Świętej J 16,12-15 Kluczowym terminem tego krótkiego fragmentu Ewangelii św. Jana jest czasownik bastazo, który często tłumaczy się przez “znieść”, jakby Ewangelia głoszona przez Jezusa Chrystusa była ciężarem nie do uniesienia. Tymczasem odnosi się on także do intensywności wydarzeń, które dzieją się czasem szybciej od możliwości przyjmowania ich efektów. Czas spędzony z Jezusem

X Niedziela Zwykła, 8.06.2025 – Uroczystość Zesłania Ducha Świętego J 14,15-16,23b-26 Zwróćmy uwagę na to, w jaki sposób Jezus mówi o sobie i o Duchu Świętym, jak stawia Go na równi ze sobą: Ja zaś będę prosił Ojca, a innego Pocieszyciela/Parakleta da wam, aby z wami był na zawsze (J 14,16). Inny Paraklet – to znaczy, że już jakiś jest i w tekście jest nim Jezus. Chodzi o zauważenie

VII Niedziela Wielkanocna, 1.06.2025 – Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego Łk 24,46-53 Wstępując do nieba Jezus nie opuścił swoich uczniów, wniebowstąpienie nie było końcem Jego obecności na ziemi. Co więcej, od tego momentu zaczął być przy nich w sposób o wiele pełniejszy, w taki sposób, w jaki nadal trwa przy tych, którzy Go naśladują. Choć nie możemy Go zobaczyć, to jednak On jest przy nas i działa. Możemy spotkać

VI Niedziela Wielkanocna, 25.05.2025 J 14, 23-29 „Wierzący nie ufający” Boisz się? Kiedy popatrzysz na Apostołów, na całą Ich historię, to zobaczysz, że byli oni wystraszeni, a przynajmniej „zablokowani”. Zablokowani pod wpływem opinii z zewnątrz, niskiej samooceny. W momencie, kiedy przyjmujesz Jezusa – najlepiej każdego dnia – w Słowie, Sakramentach, wtedy stajesz się nie tylko wierzącym, ale przede wszystkim ufającym Jemu. Zaufaj, że „Ten

V Niedziela Wielkanocna, 18.05.2025 J 13,31-33a.34-35 Jezus mówi w dzisiejszej ewangelicznej perykopie o miłości, daje uczniom nowe przykazanie, daje to przykazanie każdemu z nas. Czytając ten tekst nie może umknąć naszej uwadze, że chwilę wcześniej rozegrała się w Wieczerniku scena, w której ujawniony został zdrajca. Jezus zwracając się do Judasza, dał mu do zrozumienia, że wie co ten chce uczynić. Niepojęta jest Boża pedagogika i Boża

IV Niedziela Wielkanocna, 11.05.2025 J 10, 27-30 Przynależność do Jezusa jest weryfikowalna. Przejawia się w tym, że człowiek słucha głosu Jezusa i jest Jezusowi znany. W praktyce oznacza to podporządkowanie Jezusowi swojego JA, polega to między innymi na tym, że zastanawiamy się nad tym, czy decyzje, które podejmujemy, zasady, którymi na co dzień się kierujemy, wynikają z Jego nauki i są z nią zgodne. Jezus zapewnia, że Moc

III Niedziela Wielkanocna, 4.05.2025 J 21,1-19 W momencie spotkania ze Zmartwychwstałym, historia Apostołów zatoczyła koło. Znowu znajdują się ze swoim Nauczycielem nad brzegiem jeziora, jedzą wspólny posiłek, rozmawiają. Jest tak jak zawsze, a jednak inaczej. Rozpacz po śmierci Jezusa, chociaż trwała tylko trzy dni, była dla uczniów realna i przygniatająca, teraz jednak On znowu jest wśród nich. Ten sam, ale nie taki