Rozważania ewangeliczne | od 25 września do 1 października 2022 r. – o. Tytus Mariusz Boguszyński OFM

XXVI Niedziela Zwykła, 25.09.2022r.
Łk 16,19-31

„Pycha z nieba spycha”, takie powiedzenie jakiś czas temu usłyszałem. Rzeczywiście, człowiek zamknięty tylko na siebie, przyczynia się do,  tego że nie potrafi spojrzeć do góry w Niebo. Niekoniecznie chodzi o rzeczywistość, do której dobrze byłoby, abyś zmierzał, ale też dostrzeżenie Jego przedsionka tu na ziemi. Jest Nim każdy Sakrament, w którym daje się Tobie Bóg.

Poza tym Boga możesz doświadczać w drugim człowieku, tylko spróbuj mieć otwarte serce, czas dla tego, kogo spotykasz na drodze swojego życia. Zejdź na ziemię, zacznij żyć, cieszyć się z małych, dobrych rzeczy, sam stając się przedsionkiem Nieba dla drugiego. Tak niewiele potrzeba.

 

Poniedziałek, 26.09.2022r.
Łk 9, 46-50

Lubimy się porównywać, a przynajmniej ja mam tak czasami. Jeśli jest to okazja do tego, aby ten drugi stał się dla mnie motywacją do doskonalenia swojego życia, to jest to jak najbardziej chwalebne. Ale czy przypadkiem nie jest tak, że wtedy, gdy dokonujesz oceny siebie względem drugiego, włącza się w Tobie poziom samo zachwytu nad sobą, który może  dorowadzić znowu do wejścia w pychę?
I znowu, byłem kiedyś świadkiem rozmowy dwóch mężczyzn, zmienię tylko kontekst, profesję. Jeden z nich miał fioła na punkcie swoich tytułów, godności. Drugi natomiast był naprawdę wielkim człowiekiem, nie tylko ze względu na wykształcenie. Po prostu był.
Jakież było moje zdziwienie, kiedy ten z tytułami, przedstawił się prosto, zwyczajnie. Drugi natomiast „musiał” podkreślić swoje godności. Tak sobie pomyślałem wtedy; człowieku, gdybyś  wiedział, z kim rozmawiasz, może nie traktowałbyś tego kogoś z góry. Tyle i aż tyle.
Ty też popatrz na Jezusa, Boga. Jest „najdoskonalszym Profesorem”, a cały czas mówi o Sobie po prostu Jestem. Ty też bądź, nie udawaj, a to co masz – tytuły, niech będą i świadczą o Twojej wielkości jako człowieku, nawet jeśli nie umiesz pisać, czy czytać.

 

Wtorek, 27.09.2022r.
Łk 9, 51-56

„O Panie, uczyń z nas narzędzia Twojego pokoju,
abyśmy siali miłość, tam gdzie panuje nienawiść;
wybaczenie, tam gdzie panuje krzywda;
jedność, tam gdzie panuje rozłam;
prawdę, tam gdzie panuje błąd;
wiarę, tam gdzie panuje zwątpienie;
nadzieję, tam gdzie panuje rozpacz;
światło, tam gdzie panuje mrok;
radość, tam gdzie panuje smutek.

Spraw, abyśmy mogli nie tyle szukać pociechy,
co pociechę dawać;
nie tyle szukać zrozumienia, co rozumieć;
nie tyle szukać miłości, co kochać;
albowiem dając – otrzymujemy,
wybaczając – zyskujemy przebaczenie,
a umierając, rodzimy się do wiecznego życia.

Przez Jezusa Chrystusa Pana naszego. Amen.”

 

Bądź narzędziem pokoju, a nie odwetu.

 

Środa, 28.09.2022r.
Łk 9, 57-62

Nie czekaj na jutro. Bądź gotowy dzisiaj, teraz. Możesz pójść za Nim, tam, gdzie teraz pracujesz, uczysz się, w swojej rodzinie.

Jak?

Nie chowaj krzyża, nie wstydź się krzyża. Bądź gotowy na krzyż.

 

Czwartek, 29.09.022r. – Święto świętych Archaniołów Michała, Gabriela i Rafała
J 1, 47-51

Gdy bierzesz Krzyż, wtedy naprawdę jesteś sobą, wierzącym. Obojętnie jaki On jest, ale jest Twój. On, Jezus – doskonale Ciebie zna i wie, na co jesteś gotowy, tylko Mu zaufaj i przyjmij to jako swoją wolę. Masz też oprócz Niego, wielkich wspierających, Archaniołów i swojego Anioła Stróża. Rozmawiasz z Nimi?  Twoje serce jest czyste na Słowo?

Bądź jak Natanael – wolny, żyjący w prawdzie.

 

Piątek, 30.09.2022r.
Łk 10, 13-16

Możesz słyszeć o Jezusie, możesz mówić o Nim, ale żyć tak, jakby Jego w Twoim życiu nie było. Dlaczego? Bo Go nie spotkałeś w swoim życiu, rozminąłeś się, nie zostawił On trwałego śladu w Twoim życiu.

Czy w ten sposób masz już zmarnowane życiu? Nie! Masz szansę, może kolejną. Wykorzystaj ją, żyj i pozwól żyć Jezusowi w Tobie.

 

Sobota, 1.10.2022r.
Łk 10, 17-24

Masz władzę, aby być wolnym człowiekiem, przepełnionym Bożą obecnością. Tą władzą jest Sakrament Pokuty, dzięki któremu „wyrzucasz” z Siebie złe duchy. Stajesz się człowiekiem radości, doświadczenia spotkania i wejścia w relację z Panem Życia. Stan radości, do którego być może potrzebujesz jeszcze trochę czasu, będzie w Tobie. Bo za Sakramentem „stoi” Jezus. Gdy już ją osiągniesz, będziesz jak owych siedemdziesięciu dwóch, świadkiem doświadczenia Bożego działania. A może nim już jesteś? Nie rezygnuj z bycia świadkiem radości, nawet wtedy, gdy przychodzi Ci to trudno.