Rozważania ewangeliczne | od 22 do 28 czerwca 2025r. – o. Tytus Mariusz Boguszyński OFM

Pytanie, które zadaje Jezus, jakże bardzo jest aktualne dzisiaj. Można nawet pokusić się o to, czy w ogóle człowiek dopuszcza istnienie Jezusa jako postaci historycznej? Bo możesz się spotkać z tezą, że to wszystko to blef. A przecież wiara, religia opiera się, czy też korzysta z nauki. Mamy np. poza religijne źródła na historyczność Jezusa. Nie zakładają Jego Boskości, ale potwierdzają fakt, że po prostu żył jako Człowiek na ziemi.

Pójdźmy dalej. Czy dopuszczając Jego istnienie, wierzysz w Jego Boskość, Jego bliskość?

Czy umiesz powiedzieć do Niego, Tatusiu?

Czy naprawdę nie masz wydawać dobrze uformowanego osądu? Klucz tkwi w dobrej formacji własnej. Jezus, nie mówi nie rób nic, ale zaczynając od Siebie masz możliwość właściwego patrzenia na drugiego człowieka i stosowania krytyki, a nie krytykanctwa.

Imię Jan, oznacza Dar Pana. Każde słowo, również Twoje Imię coś w Tobie rzeźbi. Słowo, które słyszysz na Eucharystii prowadzi Ciebie do przyjęcia Żywego Słowa w Komunii Świętej. Jednocześnie jesteś zaproszony do współodpowiedzialności za świat, który otrzymałeś i w jakiś sposób kreujesz, także słowem.
Sytuacja z dzisiejszej Ewangelii, pokazuje, że gdy jesteś otwarty na działanie Boga, On otwiera Twoje usta, abyś zaczął mówić nowym językiem. Językiem Odpowiedzialności. Bóg jest odpowiedzialny za Ciebie. A czy Ty jesteś odpowiedzialny za słowo jakie wychodzi z Twoich ust?

Dzisiaj wszystko jest na sprzedaż, na wczoraj. Nie umiemy czekać, przyśpieszone procesy produkcji. Rewolucja, która często zżera własne dzieci. Człowiek coraz bardziej wypalony, bo został zbyt wcześnie zerwany z Winnicy jaką jest Kościół, Rodzina, Dom, Ojczyzna. Wmawia się Tobie, że Tradycja Kościoła, Narodu, Rodziny nie ma sensu, że to jest przeżytek. A do tego wszystko coraz bardziej staje się wulgarne, obdarte z piękna. Co proponuje Jezus? Daj sobie czas. Potrzeba delikatności, abyś dojrzał i zbyt wcześnie nie zerwał się z winnicy Jezusa.

Wypełnienie woli Bożej może być przez Ciebie niewłaściwie odczytywane, zwłaszcza wtedy, gdy zamykasz się na swoją świętość. Co znaczy zamknąć się na świętość? Codziennie robić małe kroki, mimo że niekiedy upadniesz. Jesteś jak małe dziecko, które być może dopiero uczy się chodzić. Potrzebujesz kogoś, kto Cię podniesie. Jest Nim Kościół i Sakramenty w Nim, poprzez które działa prawdziwy Jezus. Dla mnie takim wyjątkowym doświadczeniem podniesienia jest Spowiedź Święta. Ona mnie podnosi z bagna grzechu. Dlatego spróbuj i „walcz o Świętość … diabeł będzie Ci wmawiał, że jeżeli wytrwasz w świętości, to i tak w końcu upadniesz. Są jeszcze kratki konfesjonału i udaj się tam jak najszybciej” – „Dbaj o dziś”, ks. Piotr Pawlukiewicz.
Dzięki tej walce, naprawdę odkryjesz, że Jezus jest Twoim Panem- Przyjacielem.

Serce nie z piernika.
W piosence religijnej „Sercem kocham Jezusa”, w dialogu śpiewamy m.in. „dlaczego kochasz Jezusa?” – odpowiedź brzmi, „bo On pierwszy ukochał mnie”. Może się wydawać na pierwszy rzut oka, że jest to troszeczkę infantylne. Ale gdy tak przypatrzysz się, na czym polega istota Miłości Jego do Ciebie, to ma ta piosenka w sobie głęboką treść. Serce, jest obrazem miłości, a czym ona jest? „Miłość to troska o najgłębsze dobro drugiej osoby (…) uszczęśliwiajmy na lata, nie na 15 minut”  – „Dbaj o dziś”, ks. Piotr Pawlukiewicz. Jezus nie chce być dla Ciebie na chwilę, ale na zawsze. Czasami ta Miłość jest trudna, niezrozumiała, wymagająca, ale w ostatecznym rozrachunku przynosi bardzo konkretne owoce. Kiedy pojawi się np. zagrożenie, On, Miłość, nie ucieknie, nie zrzuci Ciebie w przepaść, ale pozostanie i obroni, opatrzy. Bo Miłość to Dobry Pasterz, a nie najemnik. Miłość nie jest do pożarcia, Ona jest do rozwijania i ciągłego smakowania.