IV Niedziela Adwentu,  18.12.2022

Mt 1,18-24

„(…) któremu nadasz imię Jezus”. Szczerze Ci się przyznam, że w zasadzie pierwszy raz ten fragment Ewangelii przykuł moją uwagę. Zazwyczaj skupiałem się na samym fakcie próby ucieczki, obawy u św. Józefa, rozmowy z Aniołem, ale jakoś nigdy nie skupiłem swojej uwagi na tym, że zadaniem Józefa wobec Jezusa, było nadanie Mu imienia. Jak to, przecież On był zapowiedziany? Tak. Jednak człowiek współpracując z Bogiem, odczytując Jego wolę i przyjmując ją jako swoją, ciągle się rozwija, umacnia, „odkrywa pewność”. W jednej ze swoich konferencji, ks. Piotr Pawlukiewicz podkreślił, że jednym z podstawowych zadań i powołaniem mężczyzny jest nadanie tożsamości, imienia. Po co? Abyś odkrył, poznał sam siebie.

Czy Ty, znasz siebie? Jakie jest Twoje imię? Kim jest Twój Bóg? Tyranem, czy tym który pozwala Ci się nieść na Twoich dłoniach? Uzależnionym od Ciebie.

 

Poniedziałek, 19.12.2022

Łk 1, 5-25

Pan Bóg ciągle nas zaskakuje, mam nadzieję że Ciebie też. Zaskoczyć, czyli inaczej zadziwić. Czy w Twoim życiu są takie sytuacje, które tak po prostu są zadziwiające, może nawet nie mające logicznego uzasadnienia.

Zobacz, Zachariasz i Jego żona Elżbieta byli już w wieku gdzie prawa biologii nie powinny zadziałać. A jednak. I chociaż Zachariasz do końca nie wierzył, albo inaczej nie uległ zachwytowi Bożemu, znalazł się w trudnej sytuacji. Przestał mówić. Może i Ty czasami nie wiesz co powiedzieć na sytuacje jakie zdarzają się w Twoim życiu, stajesz bezradny, nie rozumiesz tego co się dzieje w Twoim życiu. Może nawet nie raz odrzucasz od siebie to co jest przy Tobie i Bóg to szanuje. Zachariasz nie skorzystał z szansy, stracił głos, to jednak Bóg ciągle szukając człowieka, sprawił że cały świat ma szansę poddać się zdziwieniu, zachwytowi nad planem Boga. To czy ten zachwyt przyjmiesz, to też zależy od Ciebie. Może też znajdujesz się w sytuacji gdzie w zasadzie odbiera Ci mowę, nie rozumiesz wielu rzeczy, są one dla Ciebie trudne.

Czy Ty, potrafisz w trudnych sytuacjach swojego życia dostrzec dobro jakie Pan Ci przygotował? Możesz je dorzucić i Bóg to uszanuje. Chociaż, te trudne sytuacje, są po to „abyśmy nauczyli się z Nim rozmawiać” (ks. P Pawlukiewicz).

 

Wtorek, 20.12.2022r.

Łk 1, 26-38

Uderzające jest bezgraniczne zaufanie Panu, w tym co usłyszała Maryja. Tak może postąpić ten kto jest Czysty.

Nasze życie jest jak rzeka, która ma swoje Źródło w Bogu. Podobnie jak rzeka ulega zanieczyszczeniu, tak i Twoje życie nie zawsze jest czyste. Może nawet nie mieści się już w żadnych normach. Na szczęście, zawsze możesz wrócić do źródła, poddać się oczyszczeniu, w Sakramencie Pokuty, w rozważaniu Słowa. Po co? Aby nie tyle nauczyć się zaufania Panu, ile żyć w nim.

 

Środa, 21.12.2022r. 

Łk 1,39-45

Życie w zaufaniu, to nie jednorazowy akt, to droga, którą każdy z nas, ja i Ty, przechodzi. Kiedy ufasz, zdobywasz pewność że nie jesteś sam i sam chcesz się podzielić radością z doświadczenia jakie spotkało Cię w życiu. Podobnie jak Maryja, nie zatrzymuje Łaski Macierzyństwa tylko dla siebie, ale idzie dalej. Niesie Chrystusa krewnej. Ty też, gdy w trudnych doświadczeniach wiary, codzienności, odkrywasz że to wszystko ma sens, nie zatrzymuj Jezusa tylko dla siebie. Idź dalej, do przodu, mimo trudności.

 

Czwartek, 22.12.2022

Łk 1, 46-56

Trudności, dobrze przeżyte, mogą Cię doprowadzić do „uwielbienia”, świadomości że to co masz, zawdzięczasz Bogu. Życie w pełnej Komunii z Nim.

Do czego to porównać? Kocham chodzić po górach. Ktoś nie raz zadał mi pytanie po co ty tam idziesz? Przecież tyle razy już tam byłeś. Odpowiedź może być tylko jedna: bo je kocham, uczą mnie pokory, „zależności” od drugiego, by na końcu doświadczyć nieopisanej radości z widoków jakie tam na człowieka czekają. Mimo, że czasami są chmury i nic nie widać, to wiem, że warto było.

Podobnie może być i w Twoim życiu. Nie zachęcam Cię do łażenia po górach, bo może to nie Twój klimat, ale spróbuj to, co jest Twoją pasją, przenieść na grunt wiary, relacji z Bogiem. Czy potrafisz cieszyć się jak Maryja, dziękować Bogu nawet za trudne i niezrozumiałe chwile w Twoim życiu?

 

Piątek, 23.12.2022

Łk 1, 57-66

„Adwent nie ma nas czegoś oduczyć, Adwent ma nas czegoś nauczyć”- ks. P. Pawlukiewicz

Nauczyć zaufania Bogu. Można napisać, że nasze życie jest takim nieustannym Adwentem, szkołą nauczania zaufania Panu Bogu. Kiedy się na nie zdobywamy, Bóg rozwiązuje w naszym życiu to co do tej pory było dla Ciebie nieosiągalne, nierozwiązywalne. Tylko i aż spróbuj nauczyć się czekać. Zaufanie potrzebuje czasu, z Twojej strony. Bo Bóg zaufał Tobie bezgranicznie, dając samego Siebie w Osobie Jezusa.

 

Sobota, 24.12.2022

Łk 2, 1-14

„Miarą naszej świętości jest solidna codzienność” – ks. P. Pawlukiewicz.

Nie bujaj w obłokach, ale spróbuj żyć tak, aby Twoja codzienność, świadczyła że rzeczywiście żyjesz w zażyłej relacji z Jezusem. Wtedy stajesz się prorokiem w swojej „zwykłej” codzienności. Może trzeba, aby pierwszym, który usłyszy na nowo o Wcieleniu, był Ty.