XXVI Niedziela Zwykła, 1.10.2023r.

Mt 21,28-32

Dziś po raz kolejny Jezus przypomina nam jak nic nieznaczące są pozory. Pozorami możemy oszukać tylko innych, ale nigdy Boga czy siebie samych. To, co z zewnątrz wydaje się piękne i dobre nie zawsze takie jest w rzeczywistości, i odwrotnie, to co w ludzkich oczach wydaje się przegrane, dla Boga jest czymś pięknym i cennym.
Dzisiejszą przypowieścią Jezus uczy nas jeszcze czegoś. Nieważne jak źle wybierzemy i jak złe decyzje podejmiemy, mimo to zawsze możemy się zmienić. To nie będzie łatwe, ale warto spróbować, bo Bóg jest tym, który zawsze wybacza. Nigdy nie jest za późno na to, by zacząć wypełniać Jego wolę.

Poniedziałek, 2.10.2023r.

Mt 18,1-5,10

Co to znaczy, że mamy być „jak dzieci”? Jakie dziecięce cechy otwierają drogę do Królestwa Niebieskiego? Dziecko ufa tym, którzy się nim opiekują, wierzy im bezwarunkowo. Dziecko jest szczere, nie udaje, jest autentyczne. Jest też otwarte na świat, ciekawe tego, co je otacza, nie jest do nikogo ani niczego z góry uprzedzone. Dziecko ma w sobie nieograniczony potencjał dobra.
Przykład dziecka pokazuje, że Jezusowi nie chodzi o nasze zasługi i naszą wielkość postrzeganą w kryteriach tego świata. On otwiera drogę do Nieba każdemu, tym najmniejszym także, i paradoksalnie w pierwszej kolejności tym najmniejszym. On patrzy na świat inaczej niż my i widzi go inaczej niż my. Próbujmy przyjąć tę Bożą optykę patrzenia na świat.

Wtorek, 3.10.2023r.

Łk 9,51-56

Zemsta, rewanż, nawet wtedy kiedy wydają się uzasadnione i usprawiedliwione, są Bogu zupełnie obce. On nie szuka odpłaty i nie próbuje ukarać nawet tych, którzy Go odrzucają i ignorują. To jest niestety nasz ludzki sposób postępowania. Bóg zawsze daje nam szansę – nie tylko drugą szansę, ale i każdą kolejną. Dopóki żyjemy, mamy czas i szansę na opamiętanie i zmianę postępowania. Całe życie jest naszą szansą. Ten czas jednak kiedyś się skończy, nikt z nas nie wie kiedy dokładnie. Obyśmy byli na ten moment przygotowani i dobrze wykorzystali dany nam czas.

Środa, 4.10.2023r.

Łk 9,57-62

W dzisiejszej Ewangelii trzy różne osoby deklarują chęć pójścia za Jezusem, a słowa przez Niego skierowane do tych osób dużo mówią o tym, na czym polega naśladowanie Go.
Pójście za Jezusem nie zakłada dotarcia do jakiegoś geograficznego celu, naśladowanie Go jest drogą. Ta droga wymaga determinacji i całkowitego poświęcenia, wymaga dużej odporności na to, co może nas rozpraszać. Wybierając naśladowanie Jezusa musimy zawsze patrzeć w przyszłość, a z przeszłości wyciągać wnioski i lekcje na przyszłość. Jeśli naszą teraźniejszość wypełnimy naśladowaniem Jezusa, to życie w Nim i z Nim stanie się naszą przyszłością.

Czwartek, 5.10.2023r.

Łk 10,1-12

Bycie uczniem i naśladowcą Jezusa to zawsze wielka radość, ale jednocześnie jest to ciężka praca, pełna poświęceń, wyrzeczeń, czasem nawet zagrożeń. Czasem trzeba poświęcić dużo, żeby po ludzku patrząc zyskać niewiele lub nic. To, że jako ludzie patrzymy na świat po ludzku nie jest niczym złym, to normalne i naturalne, ale poza takim spojrzeniem na świat potrzebujemy jeszcze „Bożych soczewek”, które pozwolą nam patrzeć na rzeczywistość z Jego perspektywy. To co nam może wydawać się niczym szczególnym, w oczach Boga może się okazać wielkim żniwem. Prośmy Boga o to, aby dał nam prawdziwy obraz świata i mądrość, która pozwoli nam zmieniać ten świat na lepszy.

Piątek, 6.10.2023r.

Łk 10,13-16

Każdy z nas postępuje czasem jak Korozain, Betsaida, Tyr, Sydon czy Kafarnaum, wobec których Jezus wypowiada dziś ostre słowa przestrogi. Komu z nas nie zdarza się niedowierzać, źle odczytywać znaki jakie są nam dawane przez Boga, wreszcie kto z nas nie lubi być podziwiany i zauważany? Słowa Jezusa z dzisiejszej Ewangelii są skierowane też do nas. Wśród tego wszystkiego, za czym gonimy w pędzie codziennego życia musimy pamiętać o tym, do czego zostaliśmy stworzeni i do czego zmierzamy. Bóg nam w tej drodze pomaga, ale żeby to dostrzec musimy przestać koncentrować się wyłącznie na sobie, musimy rozejrzeć się dookoła, zmienić perspektywę, otworzyć oczy.
Prośmy Boga o to, by nam pomagał przejrzeć.

Sobota, 7.10.2023r.

Łk 10,17-24

Bóg wyposaża nas w konkretne cechy i umiejętności, które są nam potrzebne by żyć, rozwijać się i wzrastać. Te cechy różnią się, każdy człowiek otrzymał specjalne, spersonalizowane dary i łaski od Boga. Dane nam umiejętności i dary powinny być przez nas rozwijane, jednak musimy pamiętać, że są one tylko środkiem, narzędziem do osiągnięcia celu jakim jest życie wieczne.
Dzięki Jezusowi każdy z nas już teraz ma dostęp do Boga, już teraz możemy w pewnym, ograniczonym na razie, stopniu uczestniczyć w tym, co w pełni poznamy w niebie.
Korzystajmy mądrze z tego, co otrzymaliśmy od Boga, żebyśmy byli godni otrzymać od Niego to, co najważniejsze – życie wieczne.