III Niedziela Wielkanocna („A”)
Spotkać i rozpoznać Jezusa Zmartwychwstałego
I czytanie (Dz 2, 14. 22-32)
Powracamy do wieczernika, gdzie wszystko się zaczęło. To miejsce, w którym Jezus przekonał apostołów o swoim oddaniu i bezgranicznej miłości. Ten fundament został przez Niego położony w godzinie próby. Na tym fundamencie Piotr buduje swój pierwszy kerygmat – prawdę o Jezusie Zmartwychwstałym, którą w dniu Zesłania Ducha Świętego chce wykrzyczeć wszystkim zebranym. Ta odwaga Piotra to dar Ducha, ale dar, który znalazł właściwy dla siebie fundament.
Psalm responsoryjny (Ps 16)
Jaka jest moja ścieżka, po której kroczę? To Bóg mi ją wskazuje. To droga pełna radości i szczęścia, gdyż prowadzi mnie do spotkania ze Zmartwychwstałym. Co może być piękniejsze niż radość ze spotkania z Tym, który mój los zabezpiecza, który zachowuje mnie od zwątpienia i stawia moje stopy na skale?
II czytanie (1P 1, 17-21)
Ten paschalny przekaz Piotrowy dodaje nam odwagi. Złe postępowanie, skutek grzechu pierworodnego stał się przestrzenią działania Boga, który w swoim zmartwychwstałym Synu przychodzi, aby nas wykupić drogocenną Krwią Jezusa.
Ewangelia (Łk 24, 13-35)
Jezus towarzyszy w drodze z Jerozolimy do Emaus. To czas rozpamiętywania wydarzeń. Kiedy o nich mówimy sami, nasze serca są pełne niepokoju, kiedy pozwalamy, aby Jezus nam towarzyszył, czujemy inny odruch serca, które budzi się do życia, to znaczy otwiera się na relację z Nim. To serce pałające, niespokojne, ciągle głodne bycia ze swoim Oblubieńcem. To serce umiejące czytać znak łamania chleba i dające się połamać dla Niego.
ks Krzysztof Siwek