Category: Rozważania nad codzienną Ewangelią

Niedziela, 6 września Mt 18, 15-20 Czytając słowa Jezusa na temat wspólnoty Kościoła, uświadamiamy sobie, że nie wszyscy do niej należą, że nie wszyscy posiadają łaskę wiary. Wiara jest darem tajemniczym, a jeszcze bardziej darem niezasłużonym. Dlatego nie wszyscy chodzą do kościoła i nie wszyscy uważają siebie za ludzi wierzących. Ale nawet wśród tych, którzy jeszcze nie przeżywają radości z powodu łaski wiary, jest wielu dobrych ludzi

Niedziela, 30 sierpnia Mt 16, 21-27 Po raz pierwszy Jezus zapowiada swoją śmierć na krzyżu i zmartwychwstanie. Nie czyni tego jedynie dla poinformowania apostołów. Jego zapowiedź stanowi wstęp do nauki na temat pójścia za Nim. Iść za Jezusem, być Mu wiernym, być Jego uczniem, to wytrwale nieść swój codzienny krzyż. Ten krzyż nosi wiele imion: choroba, cierpienie, samotność, poczucie niesprawiedliwości,

Niedziela, 23 sierpnia Mt 16, 13-20 Ten Fragment należy do najważniejszych w Ewangelii Mateusza, dlatego w roku liturgicznym „A” wspólnota Kościoła zbierająca się na niedzielnej Eucharystii powinna go wysłuchać i rozważyć. Opisane wydarzenie dotyczy ustanowienia prymatu Piotra w Kościele, prymat przechodzi na wszystkich jego następców. Szkoda, że nie wszyscy przyjmują fakt, który jasno wynika z Ewangelii, przekonując, że słowa Jezusa skierowane do Piotra dotyczyły tylko jego

Niedziela, 16 sieprnia Mt 15, 21-28 Chociaż w centrum wydarzenia znajduje się Jezus i kobieta kananejska, to warto też zwrócić uwagę na uczniów, którzy, choć pojawiają się bardzo epizodycznie, odgrywają jednak pewną rolę w tej historii. Odpraw ją, bo krzyczy za nami. Co mieli na myśli, ci, którzy w ten sposób zwrócili się do Jezusa? Niestety, wydaje się, że zwrot ten należy rozumieć negatywnie. Trudno

Niedziela, 9 sieprnia Mt 14, 22-33 Przedstawione wydarzenie tchnie dramatyzmem. Uczniów przenika strach, bo daremny jest ich wysiłek, by bezpiecznie dopłynąć do brzegu. A kiedy pojawia się Jezus, nie są pewni, czy to On. Piotr, rozchwiany emocjonalnie, doznaje krańcowych uczuć, od wielkiego pragnienia bycia z Jezusem po strach i zwątpienie, którego mało co nie przypłacił życiem. Tylko Jezus zachowuje spokój, świadomy swojej przedwieczności. Taki jest Kościół! Doskonale

Niedziela, 2 sieprnia Mt 14, 13-21 Pan Jezus dokonał cudownego rozmnożenia chleba i nakarmił tysiące ludzi. Było to wydarzenie znaczące w Jego misji, co wcale nie oznacza, że należy nieustannie oczekiwać od Niego czy od Jego Kościoła darmowego zaopatrywania we wszelkie codzienne dobra. W innym miejscu Jezus wzywa, aby zabiegać o pokarm, który daje życie wieczne. Na chleb codzienny należy uczciwie pracować i to jest obowiązek

Niedziela, 26 lipca Mt 13, 44-52 Przypowieści o skarbie i o perle mają to samo przesłanie: królestwo Niebieskie swoją wartością przewyższa wszelkie inne dobra w życiu człowieka. Dla osiągnięcia go warto wyrzec się wszystkiego. Każdy, kto tę prawdę zrozumie, będzie szczęśliwym człowiekiem. W pierwszym opowiadaniu człowiek znajduje skarb zupełnie przypadkowo, natomiast w drugim kupiec całe życie świadomie poszukuje perły, która uczyni

Niedziela, 12 lipca Mt 13, 24-43 Siewcę, czyli gospodarza pola, cechuje niezwykła cierpliwość i ogromne miłosierdzie. Jednak w naszym zachwycie nad cechami jego charakteru nie wolno przeoczyć ważnej kwestii w przesłaniu tej przypowieści, mianowicie sędziowskiej postawy Syna Człowieczego. On ukarze tych, których obrazuje chwast, czyli synów złego. W doczesnym życiu Bóg cierpi ich złe uczynki i ich samych, jednak w stosownej chwili

Niedziela, 12 lipca Mt 13, 1-23 Podobnie do siewcy z przypowieści postępuje Bóg: jest bezgranicznie wierny posyłaniu na świat swojego słowa i swoich łask. Nie zmienia tego świata natychmiastowo za pomocą czarów, lecz akceptuje jego niedoskonałości, stopniowo prowadząc go do coraz lepszego owocowania dobrem. I cieszy się każdym jego przejawem w życiu swoich stworzeń. Nawet jeżeli plony są tylko trzydziestokrotne. Każdy ma szanse na miarę swoich

Niedziela, 5 lipca Mt 11, 25-30 Idąc za Jezusem, ludzie biedni spotkali się z czymś, czego nigdy wcześniej nie doświadczali w swoim marnym życiu. Ktoś skierował na nich uwagę, zajął się ich problemami, cierpieniem. Poczuli wartość człowieczeństwa. Ten Ktoś szczerze pragnął ich dobra, ich szczęścia. Nie musieli obawiać się oszustwa, skrzywdzenia. W ich życiu pojawił się blask nadziei.