Category: Rozważania nad codzienną Ewangelią

II Niedziela Wielkiego Postu, 5.03.2023r. Mt 17, 1-9 Jezus przemieniony to tylko taki epizod, chwila olśnienia blaskiem szat i światłem Jego twarzy. Co zostało po tej scenie jak ze snu? Może gdyby o tym opowiadali, zobaczyliby swoje opowiadanie, ich wyobraźnia zastąpiłaby ich pamięć, która nie zarejestrowała zbyt wiele. Ale na opowiadanie nie dostali zgody, przynajmniej do czasu zmartwychwstania. A potem to już nie było takie ważne… Zmartwychwstanie usunęło w cień tamtą

I Niedziela Wielkiego Postu, 26.02.2023 r.  Mt 4, 1-11 Sam Jezus daje nam wzorzec postępowania na czas Wielkiego Postu. Modli się, trwa w milczeniu, pości, walczy z pokusami. Większego autorytetu dla nas nie ma. Kuszenie Jezusa na pustyni jest próbą ze strony złego ducha podsunięcia Mu fałszywej odpowiedzi na pytanie, w jaki sposób dotrzeć do ludzi, jak przekonać ich do Ewangelii, a następnie zmotywować do nawrócenia

VII Niedziela Zwykła, 19.02.2023r. Mt 5,38-48 Pewnie nieczęsto zdarza nam się myśleć o prawie odwetu pozytywnie, lecz warto sobie uświadomić, że zamysłem jego twórców była ochrona społeczności przed nadużyciami wynikającymi z niepohamowanej żądzy zemsty. Oko za oko – nic więcej! Jezus jest jednak innym prawodawcą i każe nam się kierować inną sprawiedliwością – prawo miłości ma zająć miejsce prawa

VI Niedziela Zwykła, 12.02.2023r. Mt 5, 17-37 Zakuć, zaliczyć, zapomnieć. Czy tak ma wyglądać moja i Twoja postawa jako osoby wierzącej? Co znaczy w ogóle określenie że jesteś wierzący, a może czytasz jako niewierzący? Opowiadasz się po pewnej stronie. Albo jesteś z Jezusem, albo w opozycji do Niego. Albo jesteś Kościołem – Jego częścią, albo Nim nie jesteś. Albo przyjmujesz w zaufaniu to, co daje Ci Jezus przez Kościół, czyli Objawienie, Nauczanie, Tradycję, albo odrzucasz.

V Niedziela Zwykła, 05.02.2023r. Mt 5, 13-16 Katolicy dziś najchętniej schowaliby się w kącie, by nikt nie widział, jak modlą się, robią znak krzyża. Dobrze czujemy się właściwie tylko w getcie, w którym nie trzeba udawać, można zachowywać się swobodnie. Ale kto nam zabrania tych postaw i zachowań, które świadczą o naszej wierze? Nikt. Nam na razie jeszcze nikt. Są ludzie, którzy dziś cierpią za wiarę w Chrystusa

IV Niedziela Zwykła, 29.01.2023 r. Mt 5, 1-12a Już pierwsi chrześcijanie zachwycali się nauką Jezusowego Kazania na Górze i od razu zwrócili szczególną uwagę na błogosławieństwa ewangeliczne, stanowiące początek tegoż kazania. Metaforycznie nazywano je „Dekalogiem Nowego Testamentu” albo „Magna carta chrześcijaństwa”, choć nie są to jedyne określenia, którymi starano się wyrazić niezwykłość błogosławieństw. Niestety, nauka Jezusa wyrażona w błogosławieństwach, tyleż samo zachwycała, co stwarzała

III Niedziela Zwykła, 22.01.2023r.  Mt 4, 12-23 Tym, na czym bazuje dzisiejsza Ewangelia jest motyw światła oraz zachęta do pozostawania w świetle. Światłem, które oświeca drogę życia człowieka jest Jezus Chrystus, tylko On. Człowiek natomiast musi wybrać, czy chce z tego światła korzystać, czy woli przejść przez życie po omacku, błądząc, potykając się, opierając się na osądach zaburzonych przez ciemność. Światłem i źródłem światła

II Niedziela Zwykła, 15.01.2023r. J 1, 29-34 Jan stał się tym, na którym spełniło się Pismo, dostrzegając i wskazując w tłumie na Jezusa. Być może Ty nie dostrzegasz Jezusa w swoim życiu, bo ciągle skupiasz się na tym, co Ci Go przesłania, na grzechu. On – Jezus, będąc w tłumie, ciągle wychodzi do Ciebie, znając Cię do szpiku. Pozwól Mu się dotknąć, nie wpadaj w rozpacz, ale zacznij od nowa. „Pokorny człowiek  zaczyna od nowa

Niedziela Chrztu Pańskiego, 8.01.2023r. Mt 3, 13-17 Zwykle to człowiek stojąc wobec Boga doświadcza potrzeby odpuszczenia, ponieważ to człowiek jest grzeszny, a Bóg jest jedynym, kto może odpuścić grzechy (por. Mk 2,7; Łk 5,21). W rozmowie Jezusa z Janem sytuacja jest inna. To Jezus prosi Jana Chrzciciela: „odpuść” (afes). Jan chce dobrze: pragnie wyrazić swój szacunek dla Tego,

Niedziela, 1.01.2023 r. – Uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki Maryi  Łk 2, 16-21 Codzienna liturgia słowa stanowi pokarm dla naszej wiary, nie tylko na dany dzień, a w tym wypadku naukę ewangeliczną można przyjąć jako wytyczne życia chrześcijańskiego na cały rozpoczynający się rok. Nasi przewodnicy to przede wszystkim pasterze. Prości ludzie, wręcz prostaccy, nielubiani przez ogół, margines społeczny. Według ludzkich