Rozważania nad codzienną Ewangelią

Niedziela, 9 lutego Mt 5, 13-16 Jezus porównuje swoich wyznawców do soli. Podobnie jak ta mineralna przyprawa zmienia smak potrawy, tak również chrześcijanie mają stylem swego życia wnosić pewną nowość w historię świata. Wiadomo, że wystarczy niewielka ilość soli, aby przyprawić nią nieproporcjonalnie większą ilość jedzenia. Tak też jest z tymi, którzy wiernie żyją Ewangelią. Nawet niewielka grupa prawdziwych, radykalnych wyznawców Jezusa na świecie może wpływać na obraz codziennego życia. Dlatego

Niedziela, 2 lutego Łk 2, 22-40 Tematem dominującym w Ewangelii Dzieciństwa Jezusa jest radość. Raduje się Maryja, Elżbieta, Zachariasz, aniołowie, pasterze, a teraz Symeon. Wszyscy wymienieni są ludźmi Boga, to znaczy, że są całkowicie Mu oddani. Ich radość jest szczególna i w każdym wypadku jej źródłem jest Bóg i wypełnianie się Jego woli. Podobnie jest z nami. Życie w łasce, czyste serce, wolne od grzechu, czynią nas ludźmi pogodnymi, o radosnym obliczu. Scena ofiarowania

Niedziela, 26 stycznia Mt 4, 12-23 Na początku okresu zwyczajnego w roku liturgicznym powraca temat królestwa niebieskiego. Jezus przychodząc na świat, zapoczątkował królestwo Boże na ziemi. Swoją nauką i przykładem życia zostawił niejako zarodek tego królestwa. Bo królestwo Boże to nic innego jak królowanie Boga w historii, w ludzkich sercach. Przyjęcie nauki Ewangelii i wierność Jezusowi stwarzają właściwe i potrzebne fundamenty pod królestwo Boże. Jesteśmy powołani do jego budowania. Warunkiem jest nasze nawrócenie,

Niedziela, 19 stycznia J 1, 29-34 Wszystkie ewangelie wspominają Jana Chrzciciela jako poprzednika Jezusa, jako tego, który wskazał na Mesjasza. Wszyscy ewangeliści akcentują jego uniżenie względem Syna Bożego. Jan znał swoje miejsce, swoje zadanie w Bożych planach. Na początku roku liturgicznego, na początku kolejnego etapu naszej chrześcijańskiej formacji wypada właściwie ocenić jego pokorną postawę. W szkole Jezusa tylko pokorni osiągają duchowe wyżyny. Tej pokory ciągle się uczymy. Przykład

Niedziela, 5 stycznia J 1, 1-18 Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas. Jedno z najbardziej znanych i najczęściej cytowanych zdań zapisanych w Biblii. Odwołując się do tekstu greckiego, dosłownie należałoby powiedzieć: Słowo rozbiło swój namiot pośród nas. Dosłowność tego wyrażenia dobrze wyczuwał naród starożytnej Palestyny posiadający przecież korzenie koczownicze. Dalej jednak tekst mówi o chwale Słowa, którą oglądali naoczni świadkowie ziemskiego życia Jezusa, a teraz