Rozważania nad codzienną Ewangelią

Niedziela, 14 lutego 2021r. Mk 1,40-45 Trędowaty – jeśli chcesz, możesz mnie uzdrowić. Czego chcesz? Pragniesz? Aby czegoś konkretnego zapragnąć, potrzebuję najpierw poznać samego siebie. Stanąć w prawdzie, nie tylko przed drugim człowiekiem, ale przed samym sobą. Spojrzeć w lustro. Boję się, bo ciągle się oszukuję, udając kogoś, kim tak naprawdę nie jestem. Idealizuję siebie. A On? Ciągle o mnie walczy i jednocześnie szanuje moją wolność. Bóg chce wejść w Twoje/moje życie, Twój trąd –

Niedziela, 7 lutego 2021r. Mk 1, 29-39 Czwórka uczniów powołanych przez Jezusa od codziennej pracy, idzie z Nim teraz do domu dwóch z nich, braci Szymona i Andrzeja. Powołanie nie odrywa człowieka od jego codzienności, nie sprawia, że zaczyna się wszystko od zera. Dalej ma się ten sam dom rodzinny, tę samą rodzinę, tych samych znajomych i przyjaciół, ten sam zawód wyuczony i wykonywany przez wiele lat. Życie ludzkie to ciąg wydarzeń, które mają między sobą liczne

Niedziela, 31.01.2021. Mk 1, 21-28 Powszechnie przyjmuje się, że pierwszym cudem uczynionym przez Jezusa było przemienienie wody w wino w Kanie Galilejskiej (J 2, 1-12). Tymczasem Ewangelia według Świętego Marka, przez wielu uważana za najstarszą, przekazuje, że pierwszym był egzorcyzm dokonany w Kafarnaum. Podobnie czyni Ewangelia według Świętego Łukasza (Łk 4, 31-37). Nie chodzi o spór, który z cudów był uczyniony jako pierwszy, ale o to, że umieszczając na pierwszym miejscu cudowne uwolnienie człowieka z mocy demona,

Niedziela, 24 stycznia Mk 1, 14-20 Przyglądając się nauczaniu Jezusa zauważamy, że jego centrum stanowi Ewangelia, czyli dobra nowina o nadziei zabawienia. Każdy, kto uwierzy i podejmie trud nawrócenia, staje się dziedzicem Bożej obietnicy i obywatelem Królestwa Bożego. Dla ucznia Jezusa ważne jest nie tylko, by samemu zdobyć te cenne dary, ale także – o czym często zapominany – aby świadczyć o nich słowem i życiem. Świadectwo wiary jest wielkim wyzwaniem

Niedziela, 17 stycznia Samuel- Bóg wysłuchał,… Czasami mamy dość Boga, bo modlimy się, ale nie zauważamy Jego działania w naszym życiu. Dlaczego? Bo tak naprawdę jesteśmy na Niego zamknięci. Nie zauważamy tych, których Pan stawia na naszej drodze. To kierownik duchowy, spowiednik, ten, kto żyje obok mnie. Nie tylko działanie w naszym życiu religijnym jest ważne, ale umiejętność słuchania i rozeznawania na modlitwie, w rozmowie z drugim, w trudnej sytuacji życiowej /Ps/. Dzięki ciągłej walce o siebie w Bogu nasze ciało staje

Niedziela, 10 stycznia Mt 4, 12-17. 23-25 Wyrażenie „chrzcić Duchem Świętym” jest nam dobrze znane, ponieważ słyszeliśmy je wiele razy. Ale czy jest dla nas zrozumiałe? Najpierw czym jest chrzest? Dla nas – sakramentem. Jan Chrzciciel z pewnością o sakramencie nie mówił, natomiast chrzcił, czyli obmywał, kąpał zanurzając w wodzie, tych, którzy do niego przychodzili. Gdy więc mówimy o „kąpieli w Duchu Świętym” to posługujemy się przenośnią, metaforą. Pierwszym więc wnioskiem z tych słów Chrzciciela jest więc stwierdzenie,