Publikacje Bractwa Słowa Bożego

W centrum Ewangelii, którą codziennie przepowiada Kościół, jest Chrystus Zmartwychwstały, który naucza swoich uczniów, przypominając to wszystko, co o Nim powiedzieli Prawo, Prorocy i Pisma. Jezus jest w drodze do Emaus. Również i Kościół kroczy drogą rozpoznawania swojego Mistrza w Słowie i w łamaniu Chleba. To rozpoznawanie nie może być ani przypadkowe, ani powierzchowne; jest zaplanowane i dogłębne. Posługa Słowa jest wydarzeniem centralnym misyjnej działalności Kościoła: podejmując samemu trud słuchania i rozpoznawania Go w drodze do Emaus, ma stać się „czynieniem uczniów ze wszystkich narodów” (por. Mt 28,19). W tej posłudze ważne jest, to rzecz oczywista, własne doświadczenie Wcielonego Słowa: „[Oznajmiamy wam] co usłyszeliśmy o Słowie życia, cośmy ujrzeli własnymi oczami, na co patrzyliśmy i czego dotykały nasze ręce” (1 J 1,1).

W tym krótkim zdaniu, które rozpoczyna Pierwszy List św. Jana, widać niezwykły pietyzm i powagę w „obchodzeniu się” ze Słowem życia. Podkreślają to czasowniki tak sugestywnie oddające głębię relacji do Słowa: „słyszeć”, „zobaczyć”, „patrzeć” (tu nawet w znaczeniu „kontemplować”), „dotykać”, by w końcu „oznajmiać”. Głębia relacji do Słowa zakłada uruchomienie wszystkich zmysłów, aby zanurzyć się w doświadczenie spotkania, dać się porwać temu Słowu, które prowadzi do źródła życia. Czytanie Pisma Świętego jest zatem spotkaniem, które wymaga obecności dwóch stron: tego, który mówi, i tego, który słucha. Ma być to jednak obecność jak najbardziej aktywna i to przede wszystkim w wymiarze wierności.

Nośnikiem przekazu Słowa staje się język, którym Bóg przemawia do człowieka i za pomocą którego człowiek przekazuje prawdy Boże. Jest to zatem język święty (lingua sacra), język Biblii. W studium języka Biblii, jak chyba żadnego innego, potrzebna jest daleko idąca wrażliwość na piękno i ciężar Słowa, które się czyta, ale też i pokora wobec tajemnicy stopniowego ukazywania się tego piękna. Jako że język Biblii jest tym, który kształtował się na przestrzeni długiego czasu i rozwijał się na fundamencie różnych kultur i środowisk, wydaje się rzeczą wielce pożądaną korzystanie z odpowiednich pomocy, które staną się właściwymi narzędziami do odkrycia piękna i mocy tego Słowa.

O odkrywaniu piękna Słowa pisał już w XIV wieku uczony żydowski:

„Pismo Święte objawia nam słowo, które wynurza się powoli spod zasłony i potem na nowo się chowa. Słowo to postępuje tak tylko z tymi, którzy ją znają i są mu posłuszni. W rzeczywistości Pismo jest podobne do pięknej i szlachetnej dziewczyny, która jest ukryta w tajemnej komnacie swojego pałacu. Kocha ona potajemnie i ukrywa swoją miłość przed innymi. On zakochany w niej, z miłości do niej, śledzi ją poprzez kratę, która ich oddziela, poszukując jej. Ona wie, że on usiłuje przejść przez tę kratę i co robi? Otwiera po trochu swoją komnatę i na moment ukazuje mu swoją twarz, ale zaraz potem skrywa ją na nowo. Ktokolwiek jednak towarzyszyłby jemu, nic by nie zauważył, bowiem jedynie ten zakochany ją widzi i czuje się wewnętrznie pociągnięty ku niej swoim sercem, duszą i całym swym jestestwem. Ponadto rozumie on doskonale, że jego ukochana z miłości do niego otworzyła się przed nim, ponieważ płonie z miłości do niego. To jest właśnie Słowo, które samo siebie objawia, ale tylko tym, którzy je kochają (Zohar. Miszpatim 99a–99b).

Niniejsza publikacja, którą oddajemy do rąk Czytelnika, otwiera nową serię, która ukazuje się na polskim rynku wydawniczym. Jej tytuł to lingua sacra (‘język święty’). Stawiamy sobie dość ambitne i ważne zadanie przekazania drogiemu Czytelnikowi odpowiednich narzędzi do właściwego posługiwania się językiem Biblii. Od strony formalnej język Biblii to ten, w którym tekst święty powstał: mowa tu o trzech językach. Dwa z nich należą do grupy języków semickich (hebrajski i aramejski), trzeci to język kultury świata greckiego, w którym powstał tekst Nowego Testamentu, ale także Septuaginta, czyli grecka wersja Starego Testamentu. Na rynku polskim widać bardzo wyraźne wzrastające zapotrzebowanie na studium nad tekstem Biblii. Potwierdzają to liczne publikacje, począwszy od komentarzy biblijnych poprzez popularnonaukowe wprowadzenia do Biblii i przewodniki aż po coraz liczniejsze naukowe opracowania biblijne. W ten nurt wpisuje się także nasza seria. Pierwsza pozycja to podręcznik do nauki języka greckiego biblijnego (kojne) z elementami języka klasycznego. Jest ona skierowana do dość szerokiej rzeszy studentów i wykładowców tego języka. Jego odbiorcami mogą być także ci, którzy chcieliby samodzielnie poznać język grecki.

Prosimy o życzliwe przyjęcie naszej serii, a wszystkim jej odbiorcom życzymy owoców w studium nad świętym językiem Biblii.

ks. dr Krzysztof Siwek
Redaktor naukowy serii