Komentarze do czytań codziennych

XV Niedziela Zwykła (rok A) Pojedynek z ziarnem (= Słowem) I czytanie (Iz 55,10-11) Hebrajski rzeczownik dāḇār to coś o wiele więcej niż tylko „słowo”. Oznacza ono tak samo „rzecz” lub „wydarzenie”. Dāḇār zatem, to słowo z mocą sprawczą. Bóg wypowiedział swoje słowo i to stało się (Rdz 1,3). Brandstaetter tłumaczył to jako „słowo-czyn”. Słowo Boga to żywioł, który wychodząc z Jego ust żyje i działa z mocą. Największym Jego Słowem było To, które stało się

XIV Niedziela Zwykła (rok A) –  Jestem cichy i pokorny sercem   I czytanie (Za 9,9-10)  Słyszymy tu nawoływanie do radości, bo mamy Kogoś, kto będąc sprawiedliwym, zwycięża w naszym imieniu. Jest On Królem pokoju, a Jego panowanie nie ma granic, zaś Jego orężem jest pokora. Panie, ucz nas pokory na Twój wzór, czyń nasze serca otwartymi na Twojego Ducha, żebyśmy umieli patrzeć na świat, na innych ludzi przez pryzmat Twojej sprawiedliwości.   Psalm responsoryjny (Ps 145)  Psalmista

XIII Niedziela Zwykła (rok A) Uroczystość Świętych Apostołów Piotra i Pawła Moc Boga objawia się w słabości człowieka. I czytanie (Dz 12,1-11) Po zmartwychwstaniu i zesłaniu Ducha Świętego apostołowie stają się świadkami Jezusa. Ich świadectwo nie jest jednak przyjęte i od samego początku doświadczają odrzucenia i prześladowania. Szymon Piotr, ten, który stanął na czele Dwunastu odważnie głosi Jezusa, co doprowadza go do uwięzienia. Ten, który wcześniej zaparł się Pana, mężnie przyjmuje kajdany i ufnie powierza się

XII Niedziela Zwykła (rok A) Ale Pan jest przy mnie… I czytanie (Jr 20,10-13) Gdzie jest Bóg, gdy spotykają nas niesprawiedliwe osądy, złośliwość, oszczerstwa czy brak zwykłej ludzkiej życzliwości? Prorok Jeremiasz właśnie w takiej sytuacji odkrywa przy sobie Jego obecność, która wprawdzie nie usuwa problemów, ale daje moc do przetrwania trudnych chwil i nadzieję na przyszłość. Wiara w to, że niezależnie od wszystkiego, co nam się przydarza, zło nie będzie miało ostatniego słowa w naszym życiu, pozwala

XI Niedziela Zwykła (rok A)    Uroczystość Trójcy Przenajświętszej Uwierzyć w Syna, aby poznać Ojca, przyjąć Ducha, aby otworzyć się na Ich miłość. I czytanie (Wj 34, 4b-6. 8-9)   Mojżesz wstępuje na górę z Prawem zawartym w Dekalogu. Bóg wypowiada w jego obecności swoje Imię, które odsłania Jego najważniejsze przymioty: stałą obecność, miłosierdzie, które przejawia się w łasce przebaczenia a także sprawiedliwość. Mojżesz, doświadczywszy tej obecności, zaprasza Boga, aby wszedł z mocą

UROCZYSTOŚĆ ZESŁANIA DUCHA ŚWIĘTEGO Pan i Ożywiciel I czytanie (Dz 2,1-11) Jeżeli zaczniemy zaznaczać na mapie krainy, które wymienia Łukasz, to zauważymy bardzo ciekawe itinerarium, przebiegające ze wschodu na zachód. Ludzie zamieszkujący tereny od Iranu aż po Algierię – a więc reprezentujący różne kultury, a przede wszystkim języki – bez problemu rozumieli pierwszą homilię Kościoła. Jaka jest tajemnica tej sprawności językowej? Apostołowie, zgodnie z obietnicą Jezusa, otrzymali Ducha. On ożywił ich serca miłością, a ta jest językiem Boga,