Słowo Boże jest prawdziwym światłem, którego potrzebuje człowiek.
(Benedykt XVI, Posynodalna adhortacja apostolska Verbum Domini, 12)

Komentarze biblijne

Księga Przysłów

Czytanie Ewangelii wg. św. Mateusza

13. Kazanie na Górze Mt 5,1-2

Dotychczas działalność mesjańska Jezusa była opisywana dosyć szeroko i ogólnie. Najbardziej konkretnie zrelacjonowanym aktem Mesjasza jest powołanie pierwszych uczniów. Od piątego rozdziału zarówno nauczanie, jak również wydarzenia z życia Jezusa będą ukazywane dosyć szczegółowo i systematycznie. Właśnie w piątym rozdziale Ewangelii Mateusza rozpoczyna się tak zwane Kazanie na Górze. Jest to pierwsza dłuższa mowa Jezusa, najobszerniejsza z pięciu mów ujętych w tej Ewangelii. Wchodząc w obręb Kazania na Górze, spotykamy się po raz pierwszy

Czytaj więcej »

12. Działalność w Galilei Mt 4,23-25

Po raz pierwszy spotykamy w Ewangelii Mateusza tak zwane summarium, czyli pochodzące od ewangelisty streszczenie pewnego etapu z życia Jezusa, pokazujące, że Jego działalność posiada znaczenie nie tylko dla poszczególnych osób, ale dla wszystkich ludzi.  Początkowe zetknięcie z perykopą powoduje wrażenie nieobecności w niej wątków teologicznych, przy równoczesnym odczuciu, że w tym krótkim fragmencie znaleźć można jedynie informacje na temat logistyki i taktyki duszpasterskiej Jezusa. Owszem, dostrzegamy tutaj wiele szczegółów geograficznych i medycznych, ale zarówno te informacje, jak

Czytaj więcej »

11. Powołanie pierwszych współpracowników Mt 4,18-22

Jeżeli dotychczas publiczna działalność Jezusa była przedstawiona dosyć ogólnie, w obecnej perykopie ewangelista zaczyna konkretyzować Jego zbawcze inicjatywy. Zbawiciel zaprasza ludzi do współpracy, powołuje uczniów. Jeszcze dobrze nie rozpoczął działalności, jeszcze nie rozwinął swojej misji nauczycielskiej i posługi miłosierdzia, a już tak ważne dla Niego było znalezienie kontynuatorów podjętego dzieła. Ewangelista opisuje powołanie pierwszych uczniów, jednak nie jest to koniec procesu powoływania. W Ewangelii Mateusza spotkamy się jeszcze z opisem powołania

Czytaj więcej »

10. Galilejskie początki Mt 4,12-17

Perykopę otwiera, mimo że lakoniczna, ważna informacja, zarówno z punktu widzenia chronologii, jak i teologii. Z tekstu wynika, że aresztowanie Jana Chrzciciela nastąpiło podczas czterdziestu dni przebywania Jezusa na pustyni. Ewangelista nie napomyka o jakiejkolwiek działalności Jezusa bezpośrednio po opuszczeniu pustyni na terytorium Judei. Po drugie, wzmianka o tym, że Jezus usłyszał o uwięzieniu Jana (4,12), suponuje, że nie był On świadkiem tego wydarzenia, gdyż przebywał w miejscu odosobnionym, dopiero wróciwszy stamtąd, dowiedział się o tym. Chronologicznie więc Jego powrót do Galilei

Czytaj więcej »

9. Kuszenie Jezusa Mt 4,1-11

Ogólnie przyjęło się twierdzić, że po chrzcie w Jordanie Jezus rozpoczął publiczną działalność. Nie jest to do końca prawdą. Po przyjęciu chrztu od Jana Zbawiciel udał się odprawić swego rodzaju rekolekcje przed podjęciem wielkiej misji zbawienia ludzkości. Mateusz podkreśla, że Duch wyprowadził Jezusa na pustynię, aby tam kusił Go diabeł (1,4). W tym twierdzeniu zawarł dwie ważne informacje: pobyt Jezusa na pustyni nie był  wyłącznie Jego inicjatywą, ale poprowadził Go tam Ten sam Duch, który zstąpił na Niego nad Jordanem,

Czytaj więcej »

8. Chrzest Jezusa Mt 3,13-17

Opis chrztu Jezusa następuje bezpośrednio po narracji na temat działalności Jana Chrzciciela (Mt 3,1-12), która pełni rolę wstępu dla przedstawienia czegoś o wiele ważniejszego. W tym wypadku wstęp jest kilkakrotnie obszerniejszy niż opis wydarzenia, do którego wprowadza. Relacja na temat chrztu Jezusa w Jordanie znalazła się w każdej z Ewangelii kanonicznych. Być może jest to najbardziej odpowiedni fragment, na przykładzie którego można zauważyć i porównać ze sobą teologiczne założenia każdego z ewangelistów. Chociaż wszystkie cztery opisy dotyczą tego

Czytaj więcej »

Różaniec odmawiany z Biblią – Biblia medytowana z Różańcem

Przesuwanie koralików różańca czy medytacja? Jaka jest i jaka będzie modlitwa chrześcijanina XXI wieku? Ma przynieść wyciszenie i o czyszczenie umysłu czy napełnić ten umysł refleksjami inspirującymi do życia? Są to pytania równie zasadne jak to, co powinna zawierać dobra dieta. Odpowiedź brzmi: wszystko, co potrzebne do życia. Potrzebujemy wyciszenia wewnętrznego gwaru przez zaprzęgnięcie naszych ust, rąk, umysłu do młyna mielącego formuły modlitewne. Potrzebujemy refleksji nad wskazaniami, jakie daje nam Bóg. Potrzebujemy obcowania z Bogiem, skupionego na samej Jego obecności.
Różaniec angażuje modlącego się na każdym poziomie, w każdym aspekcie jego osoby. Daje czas i możliwość, by przejść od modlitwy ustnej przez medytację do stanu, w którym dusza gotowa jest na spotkanie ze swym Panem i Zbawcą. Musi być jednak dobrze przygotowana. Dlatego proponujemy rozważania tajemnic różańcowych, które pomogą – odczytane przed odmówieniem każdej z nich – wykorzystać w pełni bogactwo, doświadczenie religijne, które ofiarowuje nam różaniec.
Ćwiczenie medytacyjne do lectio divina »