Komentarze biblijne

W Jezusowym Kazaniu na Górze na przemian dochodzą do głosu wskazania dotyczące miłości Boga i bliźniego. Elementy formacji duchowej ustępują miejsca pouczeniom etycznym i odwrotnie. Wniosek nasuwa się samowolnie: Jezus pragnie całościowo ukształtować tych, którym głosi królestwo Boże i którym pragnie zlecić odpowiedzialność za jego rozwój na ziemi. Tym razem Nauczyciel podejmuje kwestię wzajemnego osądzania się, ale nie jest to jedyny temat w tej perykopie. Na scenę wkraczają również obłuda, zadufanie i chyba głupota, raczej tak bowiem należałoby rozumieć

Temat dóbr materialnych pojawiał się już w Kazaniu na Górze. Wielokrotne podejmowanie tej kwestii świadczy o zainteresowaniu Jezusa postawą Jego uczniów odnośnie do spraw doczesnych. Tym razem, rozwijając ten temat, Nauczyciel odwołuje się do przykładów z historii Izraela i z obserwacji codziennego życia, co będzie zresztą częstym zabiegiem oratorskim w Jego przepowiadaniu. Pobieżna lektura interesującej nas perykopy sprawia wrażenie, iż paradoksalnie Jezus w swojej argumentacji balansuje pomiędzy twardą logiką, wypływającą z codziennej obserwacji życia,

  W szerokim spectrum tematów Jezusowego Kazania na Górze znowu pojawia się zagadnienie bogactwa materialnego. O ile jednak wcześniejsza wypowiedź Pana w tej kwestii dotyczyła przemijalności dóbr tego świata (zob. Mt 6,19-21), o tyle kolejna przeciwstawia dobra doczesne samemu Bogu. Podobną wypowiedź Jezusa zanotował także św. Łukasz (zob. Łk 16,13). Trzeci ewangelista jednak bardziej rozwija naukę Jezusa, ukazując niegodną mamonę jako środek dla czynienia dobra potrzebującym, co więcej, jako

Spotykamy się z kolejną wypowiedzią Jezusa, którą ewangelista Mateusz wkomponował w strukturę Kazania na Górze. Logion ten, usytuowany pomiędzy dwoma wypowiedziami na temat dóbr materialnych (Mt 6,19-21 i 6,24), z jednej strony może sprawiać wrażenie, że w swoich słowach Jezus nawiązuje do niewłaściwej relacji człowieka względem dóbr tego świata, które zanieczyszczają jego wnętrze, z drugiej jednak strony nie wydaje się, aby nasz Pan właśnie to miał na myśli. Należy raczej przyznać, że perykopa ta nie wiąże się

Po wielkich tematach modlitwy, jałmużny i postu Jezusowa nauka w Kazaniu na Górze koncentruje się na znaczeniu wartości materialnych w życiu człowieka. Ewangelista zebrał i zgrupował kilka wypowiedzi Nauczyciela dotyczących tej kwestii. Pierwsza z nich podejmuje dysonans pomiędzy dobrami przemijającymi i nieprzemijającymi. Jezus odwołuje się, jak to często czyni, do sytuacji codziennych. Mowa o molach nawiązuje do wszelkiego rodzaju odzieży, która w czasach starożytnych, kiedy nie było jeszcze przemysłu tekstylnego, była bardzo cenna i rodziła pokusę gromadzenia. To samo

Nauka na temat postu, wygłoszona przez Jezusa w ramach Kazania na Górze, stanowi ostatni element tryptyku, obok modlitwy i dawania jałmużny. Podobnie jak wobec pozostałych dwóch wartości chrześcijańskiego życia, w praktykowaniu postu chodzi o naturalną dyskrecję, skromność i pokorę. Post ma być inicjatywą ze strony człowieka, o której powinien wiedzieć jedynie Bóg i osoba poszcząca. Jakiekolwiek poszerzanie grona świadków w tej materii zagraża szczerości intencji podjętego wyrzeczenia. Zasadniczo każdy Izraelita był zobowiązany do zachowania ścisłego postu