Komentarze biblijne

Potem wielki znak ukazał się na niebie: Niewiasta obleczona w słońce i księżyc pod jej stopami, a na jej głowie wieniec z gwiazd dwunastu (Ap 12,1)         Maryja jest Królową, dlatego, że jest Matką. Liczne tytuły czy wezwania litanijne ukazują Ją jako Królową nas wszystkich tutaj na ziemi i tych, którzy są w niebie: aniołów i świętych. Jezus umierając na krzyżu dał nam Maryję za Matkę, a nas wszystkich uczynił Jej dziećmi (J 19,26-27). Ten testament

Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą, błogosławiona jesteś między niewiastami (Łk 1,28)           W 1950 r. papież Pius XII ogłosił dogmat o wniebowzięciu Najświętszej Maryi Panny: „Ogłaszamy, orzekamy i określamy jako dogmat objawiony przez Boga: że Niepokalana Matka Boga, Maryja zawsze Dziewica, po zakończeniu ziemskiego życia z duszą i ciałem została wzięta do chwały niebieskiej”. Bóg nagrodził Maryję obecnością u boku Syna właśnie za to, że zgodziła się uczestniczyć

Nagle dał się słyszeć z nieba szum, jakby uderzenie gwałtownego wiatru (…). I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym (Dz 2,2a.4a)         Pięćdziesiąt dni po zmartwychwstaniu Jezusa Chrystusa spełnia się Jego obietnica o zesłaniu Pocieszyciela. Apostołowie zgromadzeni w wieczerniku usłyszeli „z nieba szum, jakby uderzenie gwałtownego wiatru, i napełnił cały dom, w którym przebywali” (Dz 2,2). W Starym Testamencie gwałtowny wiatr, czy wichura towarzyszy teofaniom (np. Ps 18,11) lub

  (…) dlaczego stoicie i wpatrujecie się w niebo? Ten Jezus, wzięty od was do nieba, przyjdzie tak samo, jak widzieliście Go wstępującego do nieba.   (Dz 1,11)       Ewangeliści Marek i Łukasz relacjonują to niezwykłe wydarzenie. U Marka wniebowstąpienie Pana Jezusa poprzedzone jest Jego poleceniem: „Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu” (Mk 16,15), dopiero po tych słowach „został wzięty do nieba i zasiadł po prawicy Boga” (Mk 16,19). Łukasz natomiast

Wraz z Nowym Rokiem rozpoczynamy ostatni etap naszych biblijno-różańcowych rozważań. Medytacje do tajemnic chwalebnych opracowywać będzie sukcesywanie p. dr Joanna Jaromin. Dzisiaj zachęcamy do wniknięcia w pierwszą z nich, Zmartwychwstanie Pana Jezusa.

Śmierć jest bardzo fotogeniczna. Nie jest piękna, nie ma niczego, co by uzasadniało ten fakt, ale kamera ją lubi, i aparat fotograficzny. Uciekamy od śmierci realnej, ale tę oswojoną przez pośrednictwo urządzenia rejestrującego, papieru czy ekranu, podglądamy z niezdrowym zainteresowaniem dzieci, które chcą poznać tajemnice życia starszych. Na śmierć Jezusa Chrystusa możemy, a nawet często patrzymy tak samo: mnożymy Jego rany, cierpienia, urazy i okoliczności czyniące chwilę Jego zgonu jak najbardziej poniżającą. Późne apokryfy ociekają krwią. Popatrzmy na jeden