55. Niezbędne pouczenia Mt 10, 24-33 | ks. dr Adam Dynak

Jezus nadal kieruje swoją naukę do apostołów, a więc do  tych  najbliższych Mu kontynuatorów Jego dzieła. W  Jego mowie,  chociaż zachowuje  ona ten sam  co dotychczas ton,  czuje się już mniejsze napięcie  emocjonalne. Nie ma już tak wyakcentowanego motywu prześladowań, jak miało to miejsce do tej pory, choć ciągle jest on jeszcze…

Czytaj dalej55. Niezbędne pouczenia Mt 10, 24-33 | ks. dr Adam Dynak

54. W obliczu realności Mt 10, 16-23 | ks. dr Adam Dynak

Rozesłanie Dwunastu (Mt 10, 5-15) tylko do pewnego stopnia można traktować jako wyprawienie apostołów na swego rodzaju jednorazową praktykę ewangelizacyjną. Wskazania, jakie wtedy otrzymali od Pana, mają znaczenie uniwersalne, aktualne dla przepowiadających Ewangelię i na zawsze są wpisane w życie Kościoła. Potwierdza to dalsza część mowy Jezusa, której zasadniczym tematem jest prześladowanie…

Czytaj dalej54. W obliczu realności Mt 10, 16-23 | ks. dr Adam Dynak

53. Misja Dwunastu Mt 10, 5-15 | ks. dr Adam Dynak

Jeżeli  perykopę Mt 10, 1-4 można potraktować jako wprowadzenie do wielkiej mowy Jezusa, to już następująca po niej perykopa stanowi część samej mowy. Jezus wybrał apostołów, ustanowił Dwunastu, i od razu, przynajmniej w relacji ewangelisty, posyła ich głosić królestwo niebieskie. To posłanie jest poprzedzone Jego specjalną nauką, swego rodzaju instrukcją, która z…

Czytaj dalej53. Misja Dwunastu Mt 10, 5-15 | ks. dr Adam Dynak

52. Dwunastu apostołów – początek Kościoła Mt 10, 1-4 | ks. dr Adam Dynak

W egzegezie Ewangelii Mateusza rozdział dziesiąty nosi nazwę: mowa Jezusa do apostołów. Przypomnijmy, że w tej Ewangelii znajduje się pięć wielkich mów Jezusa. Pierwsza z nich to Kazanie na Górze (Mt 5 – 7). Mowa do apostołów jest drugą z kolei. Będą jeszcze: mowa w przypowieściach (Mt 13); tak zwana mowa eklezjalna,…

Czytaj dalej52. Dwunastu apostołów – początek Kościoła Mt 10, 1-4 | ks. dr Adam Dynak

51. Pasterz swojego narodu Mt 9, 35-38 | ks. dr Adam Dynak

Krótka perykopa, kończąca dziewiąty rozdział Ewangelii Mateusza, stanowi swego rodzaju summarium podsumowujące działalność Jezusa. Z podobnymi summariami spotkamy się jeszcze w dalszej lekturze Ewangelii. Ponieważ czymś niemożliwym było opisanie wszystkiego, co uczynił Jezus, dlatego ewangeliści uciekali się do środków literackich, które przynajmniej w jakimś stopniu pozwalały im wyrazić osobę Jezusa, Jego wielkość…

Czytaj dalej51. Pasterz swojego narodu Mt 9, 35-38 | ks. dr Adam Dynak

50. Uzdrowienie opętanego Mt 9, 32-34

Krótka perykopa, opowiadająca o uzdrowieniu człowieka opętanego, kończy swoisty maraton relacji na temat cudownych uzdrowień dokonywanych przez Jezusa, opisanych w tej sekcji Ewangelii Mateusza. Owszem, w Pierwszej Ewangelii jeszcze kilka razy spotkamy się z uzdrowicielską działalnością Jezusa czy to w postaci opisu pojedynczych uzdrowień, czy też z sumarycznym ujęciem cudownych interwencji Jezusa…

Czytaj dalej50. Uzdrowienie opętanego Mt 9, 32-34

49. Uzdrowienie niewidomych Mt 9, 27-31

W naszej lekturze Ewangelii Mateusza znajdujemy się w sekcji, gdzie spotykamy swoiste skondensowanie cudownej działalności Jezusa w uzdrawianiu ludzkich chorób. Właściwie z podobną sytuacją spotkaliśmy się w rozdziale ósmym. Po długiej serii cudów Mateusz czyni krótką przerwę, opisując powołanie Mateusza i przytaczając naukę Jezusa na temat postu, by znowu, z podobną do…

Czytaj dalej49. Uzdrowienie niewidomych Mt 9, 27-31

48. Kolejne cuda Jezusa Mt 9,18-26

Perykopa opowiada o dwóch cudach Jezusa: uzdrowieniu kobiety cierpiącej od nieuleczalnego upływu krwi i wskrzeszeniu zmarłej dziewczynki. Relacja o tych dwóch uzdrowieniach przeplata się wzajemnie: po wprowadzeniu do cudu wskrzeszenia następuje opowiadanie o uzdrowieniu kobiety, po czym narrator powraca do cudu wskrzeszenia, aby go sfinalizować. Ten rodzaj narracji egzegeci nazywają terminem sandwich…

Czytaj dalej48. Kolejne cuda Jezusa Mt 9,18-26

47. Stare i nowe z Jezusem Mt 9,14-17

Dobra lektura słowa Bożego powinna uwzględnić kontekst literacki danego fragmentu tekstu biblijnego. Nie tylko dlatego, że Pismo Święte stanowi najlepszy komentarz dla samego siebie, ale również z tego powodu, że poszukiwanie więzi perykopy z tym, co ją poprzedza i co po niej następuje, często pomaga wyraźniej zobaczyć główne idee zawarte w tekście.…

Czytaj dalej47. Stare i nowe z Jezusem Mt 9,14-17

46. Powołanie Mateusza Mt 9,9-13

Ewangelia Mateusza, pośród bogactwa opisanych historii, ukazuje wydarzenia o doniosłej roli zarówno w ziemskiej misji Jezusa, jak i dla przyszłości. Jezus powołuje ludzi na swoich uczniów. Osobiście będzie ich formował po to, aby w niedługim czasie wzięli na siebie odpowiedzialność za zapoczątkowane przez Niego dzieło. Na nich zbuduje swój Kościół. Jezus powołuje…

Czytaj dalej46. Powołanie Mateusza Mt 9,9-13