Category: Aktualności

Dalsza część mowy Jezusa skierowanej do apostołów stanowi kontynuację wcześniejszych tematów, takich jak: konflikty i prześladowania z powodu wiary w Jezusa, oraz radykalna wierność wobec Niego. Interesująca nas perykopa nie tylko podejmuje te idee, ale jeszcze bardziej je pogłębia, obrazuje, wreszcie radykalizuje. Zauważamy też, że nauka Jezusa coraz wyraźniej zmierza do ogłoszenia nagrody dla tych, którzy poświęcili Mu swoje życie. W pełni zostanie to powiedziane w końcowym

Jezus nadal kieruje swoją naukę do apostołów, a więc do  tych  najbliższych Mu kontynuatorów Jego dzieła. W  Jego mowie,  chociaż zachowuje  ona ten sam  co dotychczas ton,  czuje się już mniejsze napięcie  emocjonalne. Nie ma już tak wyakcentowanego motywu prześladowań, jak miało to miejsce do tej pory, choć ciągle jest on jeszcze obecny. Fragment ten zawiera szereg tematów, ważnych dla rozwoju i istnienia królestwa niebieskiego

Rozesłanie Dwunastu (Mt 10, 5-15) tylko do pewnego stopnia można traktować jako wyprawienie apostołów na swego rodzaju jednorazową praktykę ewangelizacyjną. Wskazania, jakie wtedy otrzymali od Pana, mają znaczenie uniwersalne, aktualne dla przepowiadających Ewangelię i na zawsze są wpisane w życie Kościoła. Potwierdza to dalsza część mowy Jezusa, której zasadniczym tematem jest prześladowanie głosicieli Dobrej Nowiny. Owszem, treść tej nauki  wprost  odnosi się

Jeżeli  perykopę Mt 10, 1-4 można potraktować jako wprowadzenie do wielkiej mowy Jezusa, to już następująca po niej perykopa stanowi część samej mowy. Jezus wybrał apostołów, ustanowił Dwunastu, i od razu, przynajmniej w relacji ewangelisty, posyła ich głosić królestwo niebieskie. To posłanie jest poprzedzone Jego specjalną nauką, swego rodzaju instrukcją, która z jednej strony była czymś niezbędnym dla początkujących orędowników