Zmiany w kalendarzu LSB | Brak wykładu w Uroczystość Ofiarowania Pańskiego
Zachęcamy do zapoznania się ze zmianami w planowanych zajęciach Laboratorium Słowa Bożego.
Zachęcamy do zapoznania się ze zmianami w planowanych zajęciach Laboratorium Słowa Bożego.
Od roku akademickiego 2019/2020 przy Bractwie Słowa Bożego rozpoczęło swoją działalność Ognisko Samokształceniowe Języków Biblijnych (hebrajski i grecki) „Lingua sacra”. Jest to propozycja skierowana do osób chcących poszerzyć swoją wiedzę w zakresie języka biblijnego – greckiego i hebrajskiego. Celem zajęć jest przygotowanie do samodzielnej lektury Pisma Świętego w językach oryginalnych.
W najbliższą sobotę – 16 listopada zapraszamy na kolejne spotkanie z cyklu: „Spotkania ze Słowem Bożym”. Tematem przewodnim tegorocznych Spotkań jest : „Stworzenie, proch i władca: człowiek w Biblii”. Temat najbliższego spotkania to: „Stworzenie, ewolucja czy autokreacja?”. Konferencje wygłoszą o.dr hab. Waldemar Linke CP i p.Maciej Szulim. Spotkania odbywają się w Klasztorze Ojców Pasjonistów przy ul. Zamienieckiej 21 w Warszawie. Zaczynamy
Od roku akademickiego 2019/2020 planowane jest uruchomienie czterosemestralnych kursów języka hebrajskiego i greckiego. Kursy są dodatkową ofertą dla osób chcących poszerzyć swoją wiedzę w zakresie języka biblijnego – greckiego lub hebrajskiego. Celem kursów jest przygotowanie do samodzielnej lektury Pisma Świetego. Prowadzącymi są znani sympatykom Bractwa o. dr hab. Waldemar Linke, ks. dr hab. Krzysztof Siwek oraz mgr lic. Mateusz Krawczyk.
W dniach 26-27 sierpnia br. na zaproszenie Wydziału Katechetycznego Kurii Metropolitalnej w Wilnie, Bractwo Słowa Bożego podjęło się przeprowadzenia szkolenia nauczycieli religii, katechetów i animatorów z Archidiecezji Wileńskiej.
Przypowieść o pszenicy i chwaście, podobnie jak o siewcy (Mt 13, 3-9), została wyjaśniona przez Jezusa. Różnica polega na tym, że pierwsza była wyjaśniona z inicjatywy samego Jezusa, natomiast przypowieść o pszenicy i chwaście na prośbę uczniów. Ponadto wydaje się, że wyjaśnienie tej przypowieści nie jest tak bogate w szczegóły, jak pierwszej. Lektura naukowych komentarzy biblijnych pokazuje, że wyjaśnienia przypowieści wzbudzają czujność niektórych egzegetów. Od razu dopatrują się
Mowa Jezusa w przypowieściach dostarcza nam kolejne dwa obrazy, które choć są różne co do treści, to jednak zmierzają do tego samego celu. Z tego powodu większość edycji biblijnych zamieszcza je jako nierozdzielną jednostkę tekstu, aczkolwiek nie jest to stałą regułą (wyjątek stanowi np. Biblia Warszawsko-Praska). Przypowieści o ziarnie gorczycy i o zakwasie chlebowym, bo o nich mówimy, ukazują dynamikę królestwa niebieskiego. Najpierw Jezus, pozostając przy temacie
Repertuar Mt 13 rozpoczyna się przypowieściami o ziarnie. Najpierw ta o siewcy i jej wyjaśnienie, a potem o dobrym ziarnie i chwaście rosnących na jednym polu, również wyjaśnionych. Będzie jeszcze przypowieść o ziarnie gorczycy. W istocie rzeczy w pierwszej i drugiej chodzi bardziej o siewcę niż o ziarno. Wygłoszone przypowieści pokazują, jak bliska Jezusowi była rzeczywistość galilejskiej wsi i praca jej mieszkańców. Głosząc ideę królestwa Bożego
W naszej lekturze Ewangelii Mateusza ponownie spotykamy się z przypowieścią o siewcy. Jezus opowiedział przypowieść (Mt 13, 3-9), ale nie opatrzył jej żadnym wyjaśnieniem. W narracji Ewangelii bezpośrednio po niej następuje wypowiedź, w której Jezus tłumaczy ogólny sens nauczania w przypowieściach i dopiero po tym wprowadzeniu rozpoczyna wyjaśnianie opowiedzianej wcześniej przypowieści. Niektórzy egzegeci twierdzą, że to wyjaśnienie nie pochodzi od Jezusa, ale jest tworem pierwszych chrześcijan. Według takich