Mowa Jezusa w przypowieściach dostarcza nam kolejne dwa obrazy, które choć są różne co do treści, to jednak zmierzają do tego samego celu. Z tego powodu większość edycji biblijnych zamieszcza je jako nierozdzielną jednostkę tekstu, aczkolwiek nie jest to stałą regułą (wyjątek stanowi np. Biblia Warszawsko-Praska). Przypowieści o ziarnie gorczycy i o zakwasie chlebowym, bo o nich mówimy, ukazują dynamikę królestwa niebieskiego. Najpierw Jezus, pozostając  przy temacie

Repertuar Mt 13  rozpoczyna się przypowieściami o ziarnie. Najpierw ta o siewcy  i jej wyjaśnienie, a potem o dobrym ziarnie i chwaście rosnących na jednym polu, również wyjaśnionych. Będzie jeszcze przypowieść o ziarnie gorczycy.  W istocie rzeczy w pierwszej i drugiej chodzi bardziej o siewcę niż o ziarno. Wygłoszone przypowieści pokazują, jak bliska Jezusowi była rzeczywistość  galilejskiej wsi i praca jej mieszkańców. Głosząc ideę królestwa Bożego

W naszej lekturze Ewangelii Mateusza ponownie spotykamy się z przypowieścią o siewcy. Jezus opowiedział przypowieść (Mt 13, 3-9), ale nie opatrzył jej żadnym wyjaśnieniem. W narracji Ewangelii bezpośrednio po niej następuje wypowiedź, w której Jezus tłumaczy ogólny sens nauczania w przypowieściach i dopiero po tym wprowadzeniu  rozpoczyna wyjaśnianie opowiedzianej wcześniej przypowieści. Niektórzy egzegeci twierdzą, że to wyjaśnienie nie pochodzi od Jezusa, ale jest tworem pierwszych chrześcijan. Według takich

W układzie Jezusowych przypowieści (Mt 13) spotykamy ciekawy zabieg taktyczny. Ma  on związek z naszym fragmentem, swoistą introdukcją wyjaśniającą zasadność nauczania ludzi w formie przypowieści. Jest to introdukcja różniąca się od tej, którą  poznaliśmy w początkowych wersetach tego rozdziału (Mt 13, 1-3) jako komentarz ewangelisty.  Introdukcja, o której teraz mówimy, jest autorstwa Jezusa. Ciekawa rzecz, że nie występuje ona na początku rozdziału, ale właśnie w tym

Gdyby ktoś przeprowadził ankietę i na jej podstawie stworzył ranking najbardziej znanych i popularnych przypowieści ewangelicznych, z pewnością pierwsze miejsce przypadłoby przypowieści o miłosiernym ojcu, często błędnie nazywanej przypowieścią o marnotrawnym synu (Łk 15, 11-32). Wysoką  pozycję w tym hipotetycznym rankingu zajęłaby również przypowieść o siewcy, obecna we wszystkich ewangeliach synoptycznych (Mk 4, 1-9; Łk 8, 4-8). Jednym z powodów jej