Jezus z Nazaretu, potomek Dawida, był królem. Na to przyszedł na ziemię. „Piłat zatem powiedział do Niego: ‘A więc jesteś królem?’ Odpowiedział Jezus: ‘Tak, jestem królem. Ja się na to narodziłem i na to przyszedłem na świat, aby dać świadectwo prawdzie” (J 18,37). Łatwiej nam widzieć w Nim syna cieśli, pozamałżeńskie dziecko Maryi, osobę uznaną za niezrównoważoną przez swych braci. Bliższy nam jest biedny wędrowny rabbi z Nazaretu, przyjaciel celników i grzeszników. … Zobacz cały tekst >>
Przemoc fizyczna, bicie kogoś, nie mieści się w kanonie zachowań, które uznalibyśmy za dopuszczalne w naszym społeczeństwie. Jednocześnie zaś przemoc i jej konkretne przejawy obecne są w życiu: w rodzinie, środowisku dzieci i młodzieży, w kulturze masowej (np. film czy sport). Nie potrafimy powiedzieć, że nasze życie wolne jest od tego elementu. Ludzie wciąż są torturowani czy zastraszani przemocą. Relacje więźniów politycznych czy żołnierzy z armii opartej na poborze pełne są epizodów związanych … Zobacz cały tekst >>
Pobyt lub pobyty Jezusa w Jerozolimie wiązały się z odwiedzaniem przez Niego świątyni Jahwe. Różni Ewangeliści w różny sposób piszą o tych wydarzeniach. Mateusz i Marek znają tylko jeden pobyt Jezusa w świętym mieście pod koniec życia. Łukasz dwa inne umieszcza w niemowlęctwie i na progu dojrzałości. Jan pisze zaś o kilku świątecznych odwiedzinach Jezusa w Jerozolimie podczas Jego publicznej działalności. Dorosły Jezus w świątyni nauczał zarówno słowem, jak też … Zobacz cały tekst >>
Opowiadanie o tym fundamentalnym dla uczniów Jezusa wydarzeniu zapisane zostało w trzech ewangeliach synoptycznych (Mt 26,26-29; Mk 14,22-25; Łk 22,19-20). Ale najstarszym pisanym świadectwem jest zapis w Pierwszym Liście św. Pawła do Koryntian (1Kor 11,23-26). Wszystkie zgodnie podają, że miało ono miejsce podczas ostatniej wieczerzy Jezusa z uczniami przed Jego męką i śmiercią. Wymieniają także istotne szczegóły ustanowienia tego Sakramentu. Jezus wziął chleb i dał uczniom, … Zobacz cały tekst >>
Opowiadanie o wydarzeniu, które nazywamy „Przemienieniem Pańskim” znajdziemy w trzech Ewangeliach synoptycznych (Mt 17,1-9; Mk 9,2-10; Łk 9,28-36). Podają one, że miało ono miejsce na „wysokiej górze”, w czasie nauczania Jezusa w Galilei. Przyjęło się w tradycji umieszczać je na górze Tabor. Tam też i obecnie znajduje się sanktuarium, do którego przybywają pielgrzymi, zwłaszcza w dniu 6 sierpnia na doroczne liturgiczne świętowanie tego wydarzenia. Nazwa „przemienienie” pochodzi bezpośrednio … Zobacz cały tekst >>
Trzecia tajemnica światła, w odróżnieniu od pozostałych, które przypominają jedno konkretne wydarzenie, kieruje naszą uwagę na główne tematy nauczania Pana Jezusa w okresie Jego publicznej działalności. Zwięźle ukazuje to Ewangelia Markowa, opisując pierwsze wystąpienie Jezusa: „Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię” (Mk 1,15; por. Mt 4,17). Charakterystyczne jest, iż w ewangeliach synoptycznych Jezus mówił o Królestwie Bożym … Zobacz cały tekst >>
Cud zamiany wody w wino na weselu w Kanie Galilejskiej, dokonany wkrótce po chrzcie Pana w Jordanie, włączony został do różańcowych „Tajemnic światła”. Jest to bowiem pierwszy cudowny znak dokonany przez Chrystusa u progu Jego publicznej działalności, a nawet można powiedzieć, że „uprzedzający” tę działalność, skoro Pan wzbraniał się przed jego dokonaniem, bo – jak mówił – „nie nadeszła jeszcze Moja godzina” (J 2,4). W Ewangelii według św. Jana … Zobacz cały tekst >>
Rozpoczynamy rozważanie kolejnej części Różańca, tzw. „Tajemnic światła”, wprowadzonych do modlitwy różańcowej przez papieża Jana Pawła II w 2002 roku. Te tajemnice obejmują okres publicznej działalności Pana Jezusa, od Chrztu w Jordanie do Ostatniej Wieczerzy. W ten sposób rozważania różańcowe, w czterech częściach, objęły całość ziemskiego życia naszego Zbawiciela. Chrzest Jezusa stanowi nie tylko historyczny początek Jego publicznej działalności, lecz przede wszystkim jest wydarzeniem objawiającym „publicznie”, … Zobacz cały tekst >>
Pozornie wydaje się, że piątą tajemnicę różańcową trudno nazwać radosną. Opisane przez Świętego Łukasza wydarzenie (Łk 2, 41-52) ukazuje bardziej smutne niż radosne motywy: zaginione Dziecko, długie i dramatyczne poszukiwania, wewnętrzne rozterki Maryi i Józefa, trudna, wręcz niemiła rozmowa Jezusa z Matką. To wszystko może stawiać czytelnika Ewangelii w pewnym zakłopotaniu, bardziej rodzić wątpliwości niż powodować radość. Owszem, można w taki sposób podejść … Zobacz cały tekst >>
Radosne tajemnice różańca dotyczą tego, co było do narodzenia i lat dziecięcych Jezusa, czasu, kiedy nie występował On jeszcze przed Izraelem jako posłany przez Boga Mesjasz, choć de facto nim był. Jest to o tyle ciekawe, że jeszcze Ewangelia nie była głoszona, a już tyle dobrej, radosnej nowiny pojawiło się na świecie. Tajemnice radosne z życia Jezusa i Jego Matki, w swojej ekspresji, ale też głębokiej tajemniczości, zapowiadały i wprowadzały w wydarzenia … Zobacz cały tekst >>
