Temat dóbr materialnych pojawiał się już w Kazaniu na Górze. Wielokrotne podejmowanie tej kwestii świadczy o zainteresowaniu Jezusa postawą Jego uczniów odnośnie do spraw doczesnych. Tym razem, rozwijając ten temat, Nauczyciel odwołuje się do przykładów z historii Izraela i z obserwacji codziennego życia, co będzie zresztą częstym zabiegiem oratorskim w Jego przepowiadaniu. Pobieżna lektura interesującej nas perykopy sprawia wrażenie, iż paradoksalnie Jezus w swojej argumentacji balansuje … Zobacz cały tekst >>

  W szerokim spectrum tematów Jezusowego Kazania na Górze znowu pojawia się zagadnienie bogactwa materialnego. O ile jednak wcześniejsza wypowiedź Pana w tej kwestii dotyczyła przemijalności dóbr tego świata (zob. Mt 6,19-21), o tyle kolejna przeciwstawia dobra doczesne samemu Bogu. Podobną wypowiedź Jezusa zanotował także św. Łukasz (zob. Łk 16,13). Trzeci ewangelista jednak bardziej rozwija naukę Jezusa, ukazując niegodną mamonę jako środek … Zobacz cały tekst >>

Spotykamy się z kolejną wypowiedzią Jezusa, którą ewangelista Mateusz wkomponował w strukturę Kazania na Górze. Logion ten, usytuowany pomiędzy dwoma wypowiedziami na temat dóbr materialnych (Mt 6,19-21 i 6,24), z jednej strony może sprawiać wrażenie, że w swoich słowach Jezus nawiązuje do niewłaściwej relacji człowieka względem dóbr tego świata, które zanieczyszczają jego wnętrze, z drugiej jednak strony nie wydaje się, aby nasz Pan właśnie to miał na myśli. … Zobacz cały tekst >>

Po wielkich tematach modlitwy, jałmużny i postu Jezusowa nauka w Kazaniu na Górze koncentruje się na znaczeniu wartości materialnych w życiu człowieka. Ewangelista zebrał i zgrupował kilka wypowiedzi Nauczyciela dotyczących tej kwestii. Pierwsza z nich podejmuje dysonans pomiędzy dobrami przemijającymi i nieprzemijającymi. Jezus odwołuje się, jak to często czyni, do sytuacji codziennych. Mowa o molach nawiązuje do wszelkiego rodzaju odzieży, która w czasach starożytnych, kiedy nie było jeszcze przemysłu tekstylnego, była bardzo … Zobacz cały tekst >>

Nauka na temat postu, wygłoszona przez Jezusa w ramach Kazania na Górze, stanowi ostatni element tryptyku, obok modlitwy i dawania jałmużny. Podobnie jak wobec pozostałych dwóch wartości chrześcijańskiego życia, w praktykowaniu postu chodzi o naturalną dyskrecję, skromność i pokorę. Post ma być inicjatywą ze strony człowieka, o której powinien wiedzieć jedynie Bóg i osoba poszcząca. Jakiekolwiek poszerzanie grona świadków w tej materii zagraża szczerości intencji podjętego wyrzeczenia. Zasadniczo każdy … Zobacz cały tekst >>

Po wskazaniach, jaka powinna być modlitwa, a ściślej mówiąc, jak nie należy się modlić, Jezus uczy konkretnej modlitwy będącej zwróceniem się człowieka do Boga. Tradycja Kościoła nazywa tę modlitwę Ojcze nasz od rozpoczynających ją słów lub Modlitwą Pańską, przyjmując nazwę od jej Autora. Paralelny tekst takiej modlitwy przekazał nam również św. Łukasz (Łk 11, 1-4). Treść modlitwy zasadniczo jest taka sama w obydwóch … Zobacz cały tekst >>

Znajdujemy się w części Kazania na Górze poruszającej temat szczerości postępowania, przede wszystkim przed Bogiem, ale również przed ludźmi i względem siebie samego. Jeżeli czynienie dobra w życiu domaga się właściwie pojętej dyskrecji, o czym była mowa w poprzedniej perykopie, to tym bardziej modlitwa, jako rozmowa z Bogiem, potrzebuje jeszcze większej tajemniczości, wręcz intymności. Wszelka ostentacyjność czy teatralność niszczy ją w zarodku. Jezus, sprzeciwiając się obłudzie w relacjach człowieka … Zobacz cały tekst >>

Ponad połowę szóstego rozdziału swej Ewangelii święty Mateusz poświęcił postawom nazywanym w terminologii chrześcijańskiej głównymi uczynkami chrześcijańskimi. Chodzi o miłosierdzie wobec potrzebujących, modlitwę i praktykę postu. Liturgia słowa Środy Popielcowej ujmuje w jedną całość wszystkie te wartości, pomimo iż Jezus traktuje każdą z nich oddzielnie. W naszych rozważaniach również podejmiemy osobno każdy z trzech tematów, mając jednak na uwadze, że należy je traktować komplementarnie, … Zobacz cały tekst >>

Nauka na temat miłości nieprzyjaciół stanowi szóstą i ostatnią w szeregu antytetycznych wypowiedzi Pana Jezusa w Kazaniu na Górze. Wypowiedź ta posiada tę samą strukturę co poprzednie, jednak pod pewnym względem różni się od nich. O ile pierwsze cztery antytezy odnosiły się do przykazań Dekalogu, a piąta do nauki zawartej w księgach Prawa Starego Testamentu, o tyle ostatnia z nich nie wiąże się już tak ściśle z treściami zapisanymi w Biblii. Jeżeli bowiem … Zobacz cały tekst >>

O ile dotychczasowe antytetyczne wypowiedzi Jezusa dotyczyły niektórych przykazań Dekalogu, o tyle piąta antyteza w Jezusowym Kazaniu na Górze, dotycząca prawa odwetu, nie posiada bezpośredniego związku z treścią Dekalogu. Owszem, wypowiedź Jezusa rozpoczyna się od dosłownego cytatu jednego ze szczegółowych przepisów wynikających z Przymierza na Synaju (Wj 21,24), który powtarza się w innych miejscach Pięcioksięgu (Kpł 24,20; Pwt 19,21), ale przepis ten zawsze występuje jako autonomiczny odnośnie do treści … Zobacz cały tekst >>