Ewangelia Mateusza, pośród bogactwa opisanych historii, ukazuje wydarzenia o doniosłej roli zarówno w ziemskiej misji Jezusa, jak i dla przyszłości. Jezus powołuje ludzi na swoich uczniów. Osobiście będzie ich formował po to, aby w niedługim czasie wzięli na siebie odpowiedzialność za zapoczątkowane przez Niego dzieło. Na nich zbuduje swój Kościół. Jezus powołuje tych, którzy zaniosą Jego Ewangelię poza granice Palestyny. Oni z kolei będą formowali następnych i w ten … Zobacz cały tekst >>
Po uciszeniu burzy na jeziorze i egzorcyzmie następuje opis kolejnego cudu, tym razem Jezus uzdrawia paralityka. Nie jest to jedyny przypadek, kiedy ewangelista grupuje opisy cudownych wydarzeń w swego rodzaju bloki. Następne dwie perykopy stanowią przerwę, po której znowu spotykamy się z grupą czterech relacji o cudownych uzdrowieniach. Mateusz nie tylko grupuje nauczanie Jezusa, tworząc wielkie mowy, ale podobną tendencję przejawia również odnośnie do Jego cudownej działalności. Perykopa o uzdrowieniu … Zobacz cały tekst >>
Ostatnia perykopa ósmego rozdziału Ewangelii Mateusza relacjonuje egzorcyzm Jezusa dokonany w krainie Gadareńczyków. Piszą o tym również Marek i Łukasz (Mk 5,1-20; Łk 8,26-39), ale ich przekaz pod wieloma względami odbiega od Mateuszowego. Ten ostatni przede wszystkim relacjonuje najkrócej, co stanowi zaledwie trzecią część opowiadania Marka i połowę tekstu Łukasza. Specjaliści uważają, że podstawą dla Mateusza był jednak tekst Marka, uszczuplony przez pierwszego ewangelistę … Zobacz cały tekst >>
Perykopa o cudownym uciszeniu burzy na jeziorze łączy się z poprzednim fragmentem, zapewniając ciąg narracji. Przenosi nas nad Jezioro Genezaret, dosyć często wspominane w Ewangelii, przede wszystkim na etapie działalności Jezusa w Galilei. Po rozmowie z dwoma kandydatami na Jego uczniów (Mt 8,18-22) Jezus razem z uczniami wsiada do łodzi. Po pewnym czasie zrywa się burza na jeziorze. Uczniowie wpadają w panikę, w związku z czym Jezus spektakularnie przywraca spokojną pogodę, co … Zobacz cały tekst >>
Chociaż Ewangelia Mateusza jest bardzo usystematyzowana, najbardziej ze wszystkich, to jednak nie można powiedzieć, że panujące w niej podziały na tematyczne bloki czy sekcje tworzą wrażenie sztuczności, sztywności lub toporności. Świadczy o tym rozważana perykopa, w której ewangelista umieścił relację o rozmowie Jezusa z kandydatami na Jego uczniów. Podobne opowiadanie przekazał również Łukasz, tyle że rozbudowane o dodatkowego rozmówcę Jezusa (zob. Łk 9,57-60). Zwróćmy uwagę na szczegóły występujące w tekście. Jezus robi … Zobacz cały tekst >>
Ewangelia Mateusza należy do tak zwanej tradycji synoptycznej, a więc towarzyszą jej niejako paralelnie dwie inne Ewangelie z tej samej tradycji, przekazane nam przez Marka i Łukasza. Pomiędzy tymi trzema zachodzi bardzo wyraźne podobieństwo, choć nie brakuje różnic. Jeżeli dane wydarzenie z życia Jezusa bądź Jego wypowiedź przekazali wszyscy ewangeliści, przynajmniej synoptycy, dla krytycznych interpretatorów posiada ono bardzo wysoki stopień wiarygodności, w myśl funkcjonującego w biblistyce kryterium … Zobacz cały tekst >>
Kolejny fragment Ewangelii Mateusza bywa różnie tytułowany w edycjach Pisma Świętego: uzdrowienie sługi setnika (zob. Biblia Poznańska), setnik z Kafarnaum (zob. Biblia Tysiąclecia). Przytoczone przykłady, zwłaszcza pierwszy, kierują uwagę czytelnika na fakt cudownego uzdrowienia. Jest to podejście właściwe, ponieważ opisywane wydarzenie, w redakcji Mateusza, sytuuje się w szeregu wielu niezwykłych uzdrowień, których dokonał Jezus, nauczając w Galilei. Wydaje się jednak, że nie mniej godnym uwagi … Zobacz cały tekst >>
Postępując w naszej lekturze Ewangelii Mateusza, nieprzerwanie będziemy spotykali się z tendencją ewangelisty do porządkowania i grupowania zdobytego z różnych źródeł materiału na temat Jezusa i Jego zbawczej działalności. Po zakończeniu Kazania na Górze, pierwszego zbioru wypowiedzi Jezusa (Mt 5–7), Mateusz tworzy następną sekcję Ewangelii, tym razem wypełnioną relacjami o cudach Jezusa. Tej formie Jego działalności zostały poświęcone niemal w całości dwa kolejne rozdziały (Mt 8–9), po których następuje … Zobacz cały tekst >>
Krótki fragment, który rozważamy, w edycjach biblijnych stanowi część perykopy o budowaniu na skale i na piasku, ale w rzeczywistości tematycznie do niej nie należy, jak również nie należy do Kazania na Górze (zob. Mt 5–7). W tych dwóch wersetach ewangelista podsumowuje naukę Jezusa. Kazanie na Górze jest nauką Jezusa skomponowaną przez świętego Mateusza. Ewangelista zgromadził materiał z życia i działalności Mistrza z Nazaretu, ułożył i wyselekcjonował zebrane treści, aby – dla zamierzonych celów teologicznych … Zobacz cały tekst >>
Ostatnim elementem nauczania Jezusa w Kazaniu na Górze jest przypowieść o dwóch sposobach zbudowania domu, która jest zobrazowaniem i swoistą kwintesencją tego, co dotychczas zostało powiedziane. To pierwsza przypowieść Jezusa, z którą spotykamy się w Ewangelii Mateusza. Posługiwanie się przypowieścią jako formą nauczania było ulubionym i często stosowanym sposobem w przepowiadaniu Jezusa. Jak przekonamy się o tym w dalszej lekturze tej Ewangelii, jedna z kolejnych wielkich mów Jezusa została … Zobacz cały tekst >>
