Ten krótki fragment powiązany jest tematycznie z poprzednim (Mt 11, 7-17) poprzez nawiązanie do Jana Chrzciciela, ale tylko pośrednio. Jego zasadniczym tematem są ludzie, z którymi Jezus spotykał się w czasie swojej ziemskiej działalności, ich reakcja na wydarzenia zbawcze związane z Jezusem i  Jego poprzednikiem. Pomimo iż sąd Jezusa o tych  ludziach  jest dosyć krytyczny, nie odczuwa się w Jego słowach jakiegoś wielkiego ładunku emocji. Jest to raczej … Zobacz cały tekst >>

Dotychczas w naszych rozważaniach zasadniczo trzymaliśmy się porządku perykop wyznaczonych przez edycję tak zwanej Biblii Paulistów. W tym przypadku odstąpimy od tej zasady, skupiając się nad nieco krótszym fragmentem, niż chce tego wspomniane wydanie Pisma Świętego (Mt 11, 7-19). Wydaje się, że o ile początek proponowanej nam perykopy odnosi się wprost do  Jana Chrzciciela, o tyle końcowe wersety, chociaż wspominają tę postać, to jednak podejmują już … Zobacz cały tekst >>

Znaczna część jedenastego rozdziału Ewangelii Mateusza – ponad połowa – poświęcona jest osobie Jana Chrzciciela. Pierwsze dwie perykopy dotyczą wprost tej postaci, a trzecia wyraźnie nawiązuje do jego osoby i działalności. Po raz ostatni ewangelista wspomniał Jana Chrzciciela w związku z rozpoczęciem publicznej działalności Jezusa, informując, że uwięzienie Chrzciciela dało początek wystąpieniu Jezusa (Mt 4, 12.17). O samym aresztowaniu Jana, o jego przyczynie, Mateusz … Zobacz cały tekst >>

Ostatni fragment mowy do apostołów odbiega w swojej tonacji od poprzednich wypowiedzi Jezusa. W tych wersetach nie znajdujemy już ostrzeżeń ani gróźb. Perykopa w całości zdominowana jest obietnicami Jezusa, lecz nie tylko dla tych, którzy w Niego uwierzyli i w Jego imieniu będą głosili słowo i czynili dobro, ale również – a może przede wszystkim – dla adresatów Dobrej Nowiny. Jezus nieustannie podkreśla swoją łączność z Ojcem. O wiele bardziej pokazuje to Ewangelia Jana, … Zobacz cały tekst >>

Dalsza część mowy Jezusa skierowanej do apostołów stanowi kontynuację wcześniejszych tematów, takich jak: konflikty i prześladowania z powodu wiary w Jezusa, oraz radykalna wierność wobec Niego. Interesująca nas perykopa nie tylko podejmuje te idee, ale jeszcze bardziej je pogłębia, obrazuje, wreszcie radykalizuje. Zauważamy też, że nauka Jezusa coraz wyraźniej zmierza do ogłoszenia nagrody dla tych, którzy poświęcili Mu swoje życie. W pełni zostanie to powiedziane w końcowym fragmencie (Mt … Zobacz cały tekst >>

Jezus nadal kieruje swoją naukę do apostołów, a więc do  tych  najbliższych Mu kontynuatorów Jego dzieła. W  Jego mowie,  chociaż zachowuje  ona ten sam  co dotychczas ton,  czuje się już mniejsze napięcie  emocjonalne. Nie ma już tak wyakcentowanego motywu prześladowań, jak miało to miejsce do tej pory, choć ciągle jest on jeszcze obecny. Fragment ten zawiera szereg tematów, ważnych dla rozwoju i istnienia królestwa niebieskiego na ziemi. … Zobacz cały tekst >>

Rozesłanie Dwunastu (Mt 10, 5-15) tylko do pewnego stopnia można traktować jako wyprawienie apostołów na swego rodzaju jednorazową praktykę ewangelizacyjną. Wskazania, jakie wtedy otrzymali od Pana, mają znaczenie uniwersalne, aktualne dla przepowiadających Ewangelię i na zawsze są wpisane w życie Kościoła. Potwierdza to dalsza część mowy Jezusa, której zasadniczym tematem jest prześladowanie głosicieli Dobrej Nowiny. Owszem, treść tej nauki  wprost  odnosi się do okresu apostolskiego i czasów … Zobacz cały tekst >>

Jeżeli  perykopę Mt 10, 1-4 można potraktować jako wprowadzenie do wielkiej mowy Jezusa, to już następująca po niej perykopa stanowi część samej mowy. Jezus wybrał apostołów, ustanowił Dwunastu, i od razu, przynajmniej w relacji ewangelisty, posyła ich głosić królestwo niebieskie. To posłanie jest poprzedzone Jego specjalną nauką, swego rodzaju instrukcją, która z jednej strony była czymś niezbędnym dla początkujących orędowników wielkich spraw Bożych, z drugiej … Zobacz cały tekst >>

W egzegezie Ewangelii Mateusza rozdział dziesiąty nosi nazwę: mowa Jezusa do apostołów. Przypomnijmy, że w tej Ewangelii znajduje się pięć wielkich mów Jezusa. Pierwsza z nich to Kazanie na Górze (Mt 5 – 7). Mowa do apostołów jest drugą z kolei. Będą jeszcze: mowa w przypowieściach (Mt 13); tak zwana mowa eklezjalna, czyli skierowana do Kościoła (Mt 18), i mowa eschatologiczna (Mt 24 – 25). Kolejny raz spotykamy się … Zobacz cały tekst >>

Krótka perykopa, kończąca dziewiąty rozdział Ewangelii Mateusza, stanowi swego rodzaju summarium podsumowujące działalność Jezusa. Z podobnymi summariami spotkamy się jeszcze w dalszej lekturze Ewangelii. Ponieważ czymś niemożliwym było opisanie wszystkiego, co uczynił Jezus, dlatego ewangeliści uciekali się do środków literackich, które przynajmniej w jakimś stopniu pozwalały im wyrazić osobę Jezusa, Jego wielkość i zbawcze dzieło. Doskonale wyraża to wypowiedź innego ewangelisty: … Zobacz cały tekst >>